علائم تنگی نوک مجاری ادرار (Urinary tract stenosis symptoms)

مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از مثانه به نوک آلت تناسلی می رساند. از غده پروستات و پایین آلت تناسلی می گذرد.

هنگامی که پوشش مجرای ادرار یک اسکار تشکیل می دهد و سوراخ باریک می شود و عبور ادرار را دشوار می کند، آن را تنگی مجرای ادرار می نامیم.

تنگی مجرای ادرار می تواند باعث جریان بسیار آهسته ادرار شود یا تخلیه کامل مثانه را دشوار کند. ممکن است احساس کنید که باید بلافاصله پس از سفر به حمام، یا نیاز مکرر یا فوری به ادرار کردن، دوباره ادرار کنید.

این وضعیت همچنین ممکن است باعث درد، خونریزی و ترس از ادرار شود. با گذشت زمان، تنگی مجرای ادرار می تواند باعث آسیب دائمی مثانه، عفونت های مکرر دستگاه ادراری (UTIs)، خون در ادرار، پشتیبان ادرار در کلیه ها یا آسیب کلیه شود.

علل تنگی مجرای ادرار

اغلب، تنگی مجرای ادرار ناشی از تروما یا در اثر آسیبی مانند تصادف با اتومبیل یا دوچرخه یا عوارض ناشی از یک روش پزشکی مانند قرار دادن کاتتر مجرای ادرار، پرتودرمانی یا جراحی پروستات است.

گاهی اوقات، عفونت مجرای ادرار یا سوزاک (یک بیماری مقاربتی) می تواند باعث تنگی مجرای ادرار شود.

تشخیص تنگی مجرای ادرار

برای آزمایش تنگی مجرای ادرار، ممکن است یک معاینه فیزیکی یا یکی از این تست‌های تشخیصی انجام دهیم:

• تست تصویربرداری با اشعه ایکس به نام اورتروگرام رتروگراد (با رنگ کنتراست) برای ارزیابی طول تنگی و چگالی تنگی
• آزمایش جریان ادرار و سونوگرافی برای مشاهده اینکه چگونه جریان ادرار تحت تأثیر تنگی مجرای ادرار قرار می گیرد.
• سونوگرافی برای تعیین اینکه آیا بعد از دفع ادرار بیش از حد معمول ادرار در مثانه باقی مانده است یا خیر؟
• سیستوسکوپی، که در آن به آرامی یک فیبر نوری کوچک، قابل خم شدن و روغن کاری شده را تحت بی حسی موضعی وارد مجرای ادرار می کنیم تا محل و ظاهر تنگی را ببینیم.

تنگی مجرای ادرار زنان

اگرچه کمتر شایع است، اما زنان نیز می توانند تنگی مجرای ادرار داشته باشند و متخصصان اورولوژی ما در سطح بین المللی به عنوان متخصص در درمان این مشکل شناخته شده اند.

علت و درمان تنگی مجرای ادرار زنانه با مردان متفاوت است، اما برای زنان، بافت اسکار مجرای ادرار نیز می‌تواند باعث مشکلات ادراری آزاردهنده مانند فوریت و تکرر ادرار، جریان آهسته، نیاز به فشار دادن برای ادرار کردن و همچنین عفونت دستگاه ادراری، درد و... خون ریزی.

به طور معمول، بافت اسکار در مجرای ادرار زن را می توان با اتساع مجرای ادرار یا بریدن تنگی مجرای ادرار از طریق یک محدوده کوچک در مجرای ادراری درمان کرد.

ما یکی از معدود مراکزی هستیم که می‌توانیم درمان‌های اضافی را برای تنگی مجرای ادراری مقاوم ارائه دهیم. برای این تنگی‌های مکرر، می‌توان از پوست موضعی اطراف واژن برای بازسازی مجرای ادرار استفاده کرد.

ما موفقیت چشمگیری با استفاده از گرافت از داخل دهان (گرافت های مخاطی باکال) برای ترمیم تنگی های پیچیده تر داشته ایم.

گزینه های درمان تنگی مجرای ادرار

گزینه های درمانی مختلفی برای تنگی مجرای ادرار وجود دارد که بستگی به این دارد که انسداد چقدر بزرگ است و چقدر بافت اسکار دارید. گزینه های درمانی تنگی مجرای ادرار عبارتند از:

• نظارت فعال، که به معنای نظارت دقیق بر شدت بیماری است.
• اتساع یا کشش تنگی برای درمان علائم
• اورتروتومی یا برش تنگی از طریق یک اسکوپ
• اورتروپلاستی یا بازسازی مجرای ادراری با جراحی؛ که اغلب موثرترین رویکرد است.

اگر تنگی سبک، فیلمی و کوتاه و بدون بافت اسکار زیادی در اسفنج مجرای ادرار دارید (به نام اسفنجی فیبروزیس)، ما اغلب درمان را با نظارت فعال، اتساع مجرای ادرار یا برش آندوسکوپی مجرای ادرار به جای یک روش جراحی انتخاب می کنیم.

از طرف دیگر، اگر دچار تنگی مکرر یا تنگی متراکم یا طولانی هستید، احتمال انجام اورتروپلاستی بیشتر است. ما در بیمارستان و با بیهوشی عمومی اورتروپلاستی انجام می دهیم.

این روش ظریف به طور کلی تنگی مجرای ادرار و همچنین هر گونه اسفنجی فیبروز را برطرف می کند. بیشتر اوقات، این یک درمان دائمی است.

با برداشتن قسمتی از مجرای ادرار که دارای تنگی و بافت اسکار است، عمل مجرای ادرار را انجام می دهیم. اگر تنگی طولانی باشد، ممکن است بافت جدیدی مانند پیوند از دهان (گرافت مخاط باکال) یا فلپ پوست برای کمک به تغییر شکل مجرای ادرار اضافه کنیم. 

پس از جراحی، ممکن است یک یا دو روز در بیمارستان بمانید و دو یا سه هفته از کاتتر ادراری استفاده کنید. اکثر مردم بهبود چشمگیر و طولانی مدت در علائم ادراری را تجربه می کنند.

اگر بافت اسکار زیادی دارید، ممکن است تنگی عود کند. هر تنگی از نظر طول و ظاهر منحصر به فرد است و هر بیمار نیز با نیازها و شرایط مختلف منحصر به فرد است.

به همین دلیل، ما با استفاده از تجربه گسترده خود، درمان تنگی را فردی می کنیم تا مطمئن شویم بهترین نتیجه را خواهید داشت.

روش های درمان تنگی مجرای ادرار چیست؟

درمان بستگی به شدت بیماری دارد.

غیر جراحی

روش اولیه درمان این است که مجرای ادرار را با استفاده از یک ابزار پزشکی به نام دیلاتور بازتر کنیم. این یک روش سرپایی است، به این معنی که شما مجبور نیستید شب را در بیمارستان بگذرانید.

پزشک با عبور یک سیم کوچک از مجرای ادرار و داخل مثانه شروع به گشاد کردن آن می کند. با گذشت زمان، گشادکننده های بزرگتر به تدریج عرض مجرای ادرار را افزایش می دهند.

یکی دیگر از گزینه های غیر جراحی، قرار دادن کاتتر ادراری دائمی است. این روش معمولا در موارد شدید انجام می شود. خطراتی مانند تحریک مثانه و عفونت مجاری ادراری دارد.

عمل جراحی

جراحی گزینه دیگری است. اورتروپلاستی باز یک گزینه برای تنگی های طولانی تر و شدیدتر است. این روش شامل برداشتن بافت آسیب دیده و بازسازی مجرای ادرار است. نتایج بر اساس اندازه تنگی متفاوت است.

انحراف جریان ادرار

در موارد شدید، یک روش انحراف کامل ادرار ممکن است لازم باشد. این جراحی به طور دائم جریان ادرار را به یک سوراخ در شکم تغییر می دهد.

این شامل استفاده از بخشی از روده برای کمک به اتصال حالب به دهانه است. انحراف ادرار معمولاً تنها در صورتی انجام می شود که مثانه به شدت آسیب دیده باشد یا نیاز به برداشتن داشته باشد.

پیشگیری از تنگی مجرای ادرار

همیشه نمی توان از تنگی مجرای ادرار پیشگیری کرد. از آنجایی که بیماری های مقاربتی یکی از علل هستند، استفاده از محافظ در هنگام تماس جنسی می تواند از برخی موارد پیشگیری کند.

با این حال، آسیب ها و سایر شرایط پزشکی مرتبط با تنگی مجرای ادرار همیشه نمی توانند اجتناب شوند. اگر علائم تنگی مجرای ادرار را تجربه کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

درمان سریع مشکل بهترین راه برای جلوگیری از عوارض جدی است. اگر متوجه شدید که ادرار کردن دردناک شده است، یا تخلیه مثانه برایتان دشوارتر است، به زودی به پزشک مراجعه کنید.

این می تواند نشانه تنگی مجرای ادرار یا هر شرایط دیگری، مانند سنگ کلیه یا بزرگ شدن پروستات باشد. سایر تغییرات ادراری مانند خون در ادرار یا بی اختیاری جدید نیز باعث ارزیابی پزشک می شود.

مهم است که به علائم تنگی مجرای ادرار توجه کنید و به زودی آنها را با پزشک در میان بگذارید. اگر ادرار در بدن برگشت کند، خطر عفونت‌های مجاری ادراری که مثانه یا حتی کلیه را درگیر می‌کند، افزایش می‌یابد.

این می تواند منجر به عوارض بالقوه شدید سلامتی شود. با این حال، چنین عفونت هایی اغلب به طور موثر با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند. 

تنگی مجرای ادرار همچنین می تواند باعث التهاب پروستات شود که به عنوان پروستاتیت شناخته می شود. پروستاتیت را می توان با آنتی بیوتیک ها و سایر داروها و درمان ها نیز درمان کرد.

دکتر بهار اشجعی بهترین متخصص جراحی کودکان و نوزادان در تهران

بهترین جراح تنگی مجرای ادرار کودکان و نوزادان، متخصصی است که در زمینه درمان بیماری های تناسلی یا دستگاه ادرای کودکان و نوزادان تجربه کافی را کسب کرده و نمونه جراحی های تنگی نوک ادرار موفقیت آمیز را در کارنامه حرفه ای خود ثبت کرده باشد.

دکتر بهار اشجعی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای بورد تخصصی در جراحی  کودکان و نوزادان است که به پشتوانه سال ها تجربه و جراحی های موفقیت آمیز تنگی مجاری ادرار(مجاری بولبار)، به عنوان یکی از بهترین جراحان درمان تنگی مجرای ادرار در ایران شناخته می شود.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ 

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/ 

جراحی بیماری هیپوسپادیاس 

هیپوسپادیاس یک تفاوت ساختاری رایج آلت تناسلی است که در آن مجرای ادرار (لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می برد) به جای نوک آلت تناسلی در قسمت زیرین قرار دارد.

دهانه می تواند در هر جایی از سطح زیرین آلت تناسلی تا کیسه بیضه قرار گیرد.

وضعیتی به نام کوردی اغلب با هیپوسپادیاس دیده می شود. آکوردی یک انحنای رو به پایین آلت تناسلی است. این می تواند با یا بدون هیپوسپادیاس رخ دهد.

انواع هیپوسپادیاس 

• دیستال یا غده ای: رایج ترین شکل هنگام باز شدن در نزدیکی سر آلت تناسلی است.
• Midshaft: زمانی رخ می دهد که باز شدن در قسمت میانی تا پایینی آلت تناسلی پیدا شود.
• پنوسکروتال: این اتفاق زمانی رخ می دهد که سوراخی در محل اتصال آلت تناسلی و کیسه بیضه پیدا شود.
• پرینه: زمانی رخ می دهد که سوراخ پشت کیسه بیضه باشد. اینها شدیدترین اشکال هیپوسپادیاس و کم شایع ترین آنها هستند.

این وضعیت چقدر شایع است؟

هیپوسپادیاس از هر 150 تا 300 پسر یک نفر رخ می دهد. اگر پسری مبتلا به هیپوسپادیاس باشد، 15 درصد احتمال دارد که برادرش به این بیماری مبتلا شود.

هشت درصد از پدرانی که یک پسر مبتلا به هیپوسپادیاس دارند نیز به این عارضه مبتلا هستند.

چه چیزی باعث این وضعیت می شود؟

علت دقیق هیپوسپادیاس ناشناخته است. اعتقاد بر این است که عوامل زیادی در توسعه آن دخیل هستند. ژنتیک، محیط و هورمون ها ممکن است عواملی باشند که بر ایجاد هیپوسپادیاس تأثیر بگذارند.

هیپوسپادیاس چگونه تشخیص داده می شود؟

معمولا هیپوسپادیاس در بدو تولد مشاهده می شود. همراه با دهانه نابجا، پوست ختنه گاه اغلب ناقص است و یک هود را تشکیل می دهد. به این هود پشتی می گویند.

علائم و نشانه های هیپوسپادیاس

برخی از پسران مبتلا به اشکال خفیف هیپوسپادیاس ممکن است هیچ علامتی از هیپوسپادیاس خود نداشته باشند. 

اگر هیپوسپادیاس و/یا کوردی ترمیم نشود، کودک شما ممکن است در حین رشد به این مشکلات مبتلا شود:

• هدایت و کنترل جریان ادرار او ممکن است سخت باشد.
• آلت تناسلی ممکن است با رشد او خمیده شود و باعث اختلال در عملکرد جنسی در مراحل بعدی زندگی شود.
• اگر دهانه مجرای ادرار نزدیک یا پشت کیسه بیضه باشد، ممکن است بعداً در زندگی دچار مشکلات باروری شود.

هیپوسپادیاس چگونه درمان می شود؟

برخی از بیماران مبتلا به هیپوسپادیاس به دلیل نداشتن علائم یا ترجیح بیمار/خانواده، علاوه بر مشاهده، تحت هیچ درمانی قرار نمی گیرند.

درمان جراحی هیپوسپادیاس و کوردی می تواند ظاهر آلت تناسلی را تغییر دهد و مورد نظر برخی از بیماران / خانواده ها پس از مشورت با پزشک است.

هیچ دارویی کوردی یا هیپوسپادیاس را اصلاح نمی کند و انتظار نمی رود که این شرایط آناتومیک پیشرفت کند. 

جراحی اغلب می تواند هیپوسپادیاس را اصلاح کند. تیم مراقبت ممکن است جراحی را به موارد زیر توصیه کند:

دهانه مجرای ادرار را به نوک آلت تناسلی بیاورید. این اجازه می دهد تا جریان کنترل شده ادرار در حالت ایستاده جریان پیدا کند.

آلت تناسلی را صاف کنید (در صورت وجود آکورد) برای به حداقل رساندن خطر مقاربت دردناک در آینده.

یک اورولوژیست اطفال ممکن است نیاز به استفاده از پوست ختنه گاه به عنوان بخشی از ترمیم جراحی داشته باشد، بنابراین به این کودکان توصیه نمی شود که در بدو تولد ختنه کنند. ترمیم جراحی معمولاً بعد از 4 تا 6 ماهگی انجام می شود، اما می توان آن را بعدا انجام داد.

این جراحی معمولاً به صورت سرپایی در حالی که بیمار در خواب است و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. در اشکال شدید هیپوسپادیاس، ترمیم جراحی ممکن است در چند مرحله انجام شود.

عوارض احتمالی  هیپوسپادیاس

جراحی هیپوسپادیاس ممکن است بسیار موفقیت آمیز باشد، اما ممکن است برخی از عوارض احتمالی وجود داشته باشد.

در برخی موارد، سوراخ یا فیستول ممکن است ایجاد شود و ادرار ممکن است از سوراخ نشت کند. ممکن است برای ترمیم این مشکل به جراحی بیشتری نیاز باشد.

ممکن است اسکار در مجرای ادرار ایجاد شود و باعث باریک شدن مجرای ادرار شود. این ممکن است در دفع ادرار اختلال ایجاد کند و همچنین باید با جراحی اصلاح شود. 

ممکن است لازم باشد بیماران تا بعد از بلوغ برای معاینه مراجعه کنند.

دکتر بهار اشجعی بهترین متخصص جراحی کودکان و نوزادان در تهران

بهترین جراح هیپوسپادیاس، متخصصی است که در زمینه درمان بیماری های تناسلی یا دستگاه ادرای کودکان و نوزادان تجربه کافی را کسب کرده  و نمونه جراحی های هیپوسپادیاس موفقیت آمیز را در کارنامه حرفه ای خود ثبت کرده باشد.

دکتر بهار اشجعی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای بورد تخصصی در جراحی  کودکان و نوزادان است که به پشتوانه سال ها تجربه و جراحی های موفقیت آمیز هیپوسپادیاس، به عنوان یکی از بهترین جراحان هیپوسپادیاس در ایران شناخته می شود.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

 ۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

منبع: https://dr-ashjaei.com/