نوشته شده توسط : دکتر ستایش
تفاوت Meso-Needling در مقابل Micro-Needling |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
جراحی قلب در کودکان برای ترمیم نقایص قلبی کودکی که به دنیا می‌آید (نقص مادرزادی قلب) و بیماری‌های قلبی کودک پس از تولد که نیاز به جراحی دارد، انجام می‌شود. جراحی برای سلامتی کودک لازم است.
انواع مختلفی از نقایص قلبی وجود دارد. برخی جزئی هستند و برخی دیگر جدی تر هستند. نقص می تواند در داخل قلب یا در رگ های خونی بزرگ خارج از قلب رخ دهد.
برخی از نقایص قلبی ممکن است بلافاصله پس از تولد نوزاد نیاز به جراحی داشته باشند. برای دیگران، فرزند شما ممکن است بتواند هفته ها، ماه ها یا سال ها با خیال راحت منتظر جراحی بماند.
ممکن است یک عمل جراحی برای ترمیم نقص قلبی کافی باشد، اما گاهی اوقات یک سری اقدامات لازم است. سه تکنیک مختلف برای رفع نقایص مادرزادی قلب در کودکان در زیر توضیح داده شده است.
جراحی قلب باز زمانی است که جراح از دستگاه بای پس قلب و ریه استفاده می کند. در حالی که کودک تحت بیهوشی عمومی است (کودک در خواب است و درد ندارد) برش از طریق استخوان سینه (جناخ) ایجاد می شود.
لوله ها برای مسیریابی مجدد خون از طریق یک پمپ مخصوص به نام دستگاه بای پس قلب-ریه استفاده می شوند. این دستگاه اکسیژن را به خون اضافه می کند و خون را گرم نگه می دارد و در بقیه بدن در حال حرکت است در حالی که جراح در حال ترمیم قلب است.
استفاده از دستگاه باعث توقف قلب می شود. توقف قلب، ترمیم خود عضله قلب، دریچه های قلب یا رگ های خونی خارج از قلب را ممکن می سازد. پس از اتمام تعمیر، قلب دوباره راه اندازی می شود و دستگاه خارج می شود. سپس استخوان سینه و برش پوست بسته می شود.
برای برخی از تعمیرات نقص قلب، برش در کنار قفسه سینه، بین دنده ها ایجاد می شود. به این عمل توراکوتومی می گویند. گاهی اوقات به آن جراحی قلب بسته می گویند. این جراحی ممکن است با استفاده از ابزار مخصوص و دوربین انجام شود.
در بیشتر موارد، با این روش به دستگاه بای پس قلب و ریه نیازی نیست. همه نقایص قلبی با این روش قابل درمان نیستند. راه دیگر برای رفع عیوب قلب این است که لوله های کوچکی را در شریان پا قرار داده و به قلب منتقل کنید.
این کاتتریزاسیون قلبی نامیده می شود. فقط برخی از نقایص قلبی را می توان با این روش ترمیم کرد. برخی از نقایص قلبی بلافاصله پس از تولد نیاز به ترمیم دارند. برای دیگران، بهتر است هفته ها، ماه ها یا سال ها صبر کنند. برخی از نقایص قلبی ممکن است نیازی به ترمیم نداشته باشند.
به طور کلی علائمی که نشان دهنده نیاز به جراحی است عبارتند از:
پوست آبی یا خاکستری، لب ها و بستر ناخن (سیانوز). این علائم به این معنی است که اکسیژن کافی در خون وجود ندارد (هیپوکسی).
دشواری در تنفس به دلیل اینکه ریه ها "خیس"، احتقان یا پر از مایع هستند (نارسایی قلبی).
مشکلات ضربان قلب یا ریتم قلب (آریتمی).
تغذیه یا خواب ضعیف و عدم رشد و تکامل کودک.
بیمارستان ها و مراکز پزشکی که جراحی قلب کودکان را انجام می دهند دارای جراح، پرستار و تکنسین هایی هستند که برای انجام این جراحی ها به طور ویژه آموزش دیده اند. آنها همچنین کارکنانی دارند که پس از جراحی از فرزند شما مراقبت خواهند کرد.
خطرات هر جراحی عبارتند از:
خطرات اضافی جراحی قلب عبارتند از:
اگر فرزندتان صحبت می کند، در مورد جراحی به او بگویید. اگر کودکی در سنین پیش دبستانی دارید، روز قبل به او بگویید چه اتفاقی خواهد افتاد. مثلاً بگویید: «ما چند روزی می‌رویم بیمارستان، دکتر می‌خواهد قلب شما را عمل کند تا بهتر کار کند».
اگر کودک شما بزرگتر است، 1 هفته قبل از جراحی در مورد روش صحبت کنید. شما باید متخصص زندگی کودک (کسی که در مواقعی مانند جراحی بزرگ به کودکان و خانواده هایشان کمک می کند) را درگیر کنید و بیمارستان و مناطق جراحی را به کودک نشان دهید.
ممکن است فرزند شما به آزمایشات مختلفی نیاز داشته باشد:
همیشه به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کودک خود بگویید که کودک شما چه داروهایی مصرف می کند. داروها، گیاهان دارویی و ویتامین هایی را که بدون نسخه خریداری کرده اید، در نظر بگیرید.
اگر کودک شما داروهای رقیق کننده خون (داروهایی که لخته شدن خون را سخت می کنند) مانند آسپرین، وارفارین (کومادین) یا هپارین مصرف می کند، با پزشک خود در مورد زمان توقف دادن این داروها به کودک صحبت کنید. بپرسید که کودک هنوز چه داروهایی را در روز جراحی باید مصرف کند.
اغلب از کودک شما خواسته می شود که بعد از نیمه شب شب قبل از جراحی چیزی ننوشد یا نخورد.
هر دارویی که به فرزندتان گفته شده است را با یک جرعه کوچک آب بدهید.
به شما گفته می شود که چه زمانی به بیمارستان برسید.
اکثر کودکانی که جراحی قلب باز انجام می دهند، باید 2 تا 4 روز بلافاصله پس از جراحی در بخش مراقبت های ویژه (ICU) بمانند. اغلب پس از خروج از ICU، 5 تا 7 روز دیگر در بیمارستان می مانند.
مدت اقامت در بخش مراقبت های ویژه و بیمارستان برای افرادی که جراحی قلب بسته دارند، اغلب کوتاهتر است. جراحی پیچیده‌تر قلب ممکن است نیاز داشته باشد که فرزند شما هفته‌ها یا ماه‌ها پس از جراحی در بیمارستان بماند.
در طول مدت حضور در ICU، فرزند شما این موارد را خواهد داشت:
یک لوله در راه هوایی (لوله داخل تراشه) و یک دستگاه تنفس برای کمک به تنفس. کودک شما در حالی که روی دستگاه تنفسی کار می کند خوابیده می شود (آرام می شود).
یک یا چند لوله کوچک در ورید (خط IV) برای دادن مایعات و داروها.
یک لوله کوچک در یک شریان (خط شریانی).
یک یا 2 لوله سینه برای تخلیه هوا، خون و مایعات از حفره قفسه سینه.
یک لوله از طریق بینی به معده (لوله بینی معده) برای تخلیه معده و تحویل داروها و تغذیه برای چند روز.
یک لوله در مثانه برای تخلیه و اندازه گیری مقدار ادرار برای چند روز.
بسیاری از خطوط و لوله های الکتریکی برای نظارت بر کودک استفاده می شود.
تا زمانی که کودک شما ICU را ترک کند، بیشتر لوله ها و سیم ها برداشته شده اند. کودک شما تشویق می شود تا بسیاری از فعالیت های روزانه منظم خود را شروع کند. برخی از کودکان ممکن است ظرف 1 یا 2 روز به تنهایی شروع به خوردن یا نوشیدن کنند، اما برخی دیگر ممکن است بیشتر طول بکشد.
هنگامی که فرزند شما از بیمارستان مرخص می شود، به والدین و مراقبین آموزش داده می شود که چه فعالیت هایی برای فرزندشان مناسب است، چگونه از برش(های) مراقبت کنند و چگونه داروهایی که ممکن است به فرزندشان نیاز داشته باشد بدهند.
کودک شما اغلب به حداقل چند هفته دیگر در خانه نیاز دارد تا بهبود یابد. با ارائه دهنده خود در مورد زمان بازگشت فرزندتان به مدرسه یا مهد کودک صحبت کنید.
کودک شما نیاز به ویزیت های بعدی با یک متخصص قلب (پزشک قلب) دارد، اغلب هر 6 تا 12 ماه. ممکن است کودک شما قبل از رفتن به دندانپزشک برای تمیز کردن دندان یا سایر روش های دندانپزشکی نیاز به مصرف آنتی بیوتیک داشته باشد تا از عفونت های جدی قلبی جلوگیری کند.
در صورت لزوم از متخصص قلب بپرسید. نتیجه جراحی قلب بستگی به وضعیت کودک، نوع نقص و نوع جراحی انجام شده دارد. بسیاری از کودکان به طور کامل بهبود می یابند و زندگی عادی و فعالی دارند.
درباره دکتر رامین بقایی
دکتر رامین بقایی متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) می‌باشد.
ارتباط با دکتر رامین بقایی
آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳
شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰
ایمیل: info @ dr-baghaei.com
اینستاگرام: dr.ramin.baghaei
فتق مغبنی جایی است که محتویات شکم به سمت کیسه بیضه در پسران یا لابیا (چین‌های پوست در ورودی واژن) در دختران فشار می‌آورد.
هیدروسل یک کیسه پر از مایع در کشاله ران یا کیسه بیضه است. مانند فتق، هیدروسل زمانی رخ می دهد که فرآیند واژینالیس ثبت شده باشد، اما مایع - نه اندام - در کیسه پیدا می شود.
هیدروسل می تواند شبیه فتق باشد و همچنین دارای تورم در کشاله ران و کیسه بیضه باشد و مایع می تواند از کیسه بیضه به داخل شکم حرکت کند و منجر به تغییر اندازه کیسه بیضه شود ("هیدروسل ارتباطی"). تورم هیدروسل ممکن است باعث ناراحتی شود، اما معمولا اینطور نیست.
هیدروسل نیازی به جراحی فوری ندارد و می توان تا 12 تا 18 ماهگی صبر کرد. پس از آن، بعید است که آنها درمان شوند. هیدروسل همچنین می تواند به فتق مغبنی تبدیل شود اگر محتویات جامد شکم وارد کیسه شود و در آن کشیده شود، در این صورت جراحی توصیه می شود.
کودک شما دیگر نباید فتق داشته باشد. جراحی باید از بروز هر یک از عوارض جدی که فتق می تواند ایجاد کند در کودک شما جلوگیری کند و به او اجازه دهد تا به فعالیت های عادی خود بازگردد.
گاهی اوقات، فتق می تواند با گذشت زمان بزرگتر شود. همچنین می تواند خطرناک باشد زیرا روده ها یا سایر ساختارهای داخل شکم ممکن است به دام افتاده و جریان خون آنها قطع شود (فتق خفگی) (خطر: 3 در 10 برای نوزادان نارس و کودکان زیر 1 سال، 1 در 10 برای کودکان بزرگتر) .
علائمی که ممکن است نشان دهنده فتق خفه شده باشد عبارتند از:
اگر کودک شما هر یک از این علائم را داشت، باید فوراً با تیم مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید زیرا ممکن است کودک شما نیاز به عمل فوری داشته باشد.
در صورت عدم درمان، فتق خفه شده باعث آسیب به بیضه (در پسران)، تخمدان (در دختران) یا روده می شود و ممکن است باعث مرگ شود. اگر فکر می کنید فرزندتان فتق خفه شده دارد، فوراً او را به بیمارستان ببرید. به آنها چیزی برای خوردن و نوشیدن ندهید.
فتق مغبنی را می توان با جراحی و ایجاد سوراخی ترمیم کرد، اما اکثر فتق های اینگوینال در کودکان از طریق بریدگی در کشاله ران ترمیم می شوند. این عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولاً حدود یک ساعت طول می کشد.
جراح شما یک برش در کشاله ران ایجاد می کند و "کیسه فتق" را پیدا می کند.
در پسران، کیسه به رگ‌های خونی که بیضه را تامین می‌کنند چسبیده است. همچنین روی مجرا، لوله ای که اسپرم را از بیضه دور می کند، چسبیده است. در دختران، فتق می تواند شامل یک تخمدان یا بخشی از لوله فالوپ باشد.
جراح شما محتویات کیسه را به داخل حفره شکمی برمی گرداند و قبل از بستن کیسه آن را جدا می کند.
بیمار می تواند همان روز یا فردای آن روز به خانه برود. پزشک به شما خواهد گفت که چه زمانی فرزندتان می تواند به مدرسه بازگردد. این معمولا بعد از 5 تا 7 روز است.
اکثر کودکان بهبودی کامل پیدا می کنند و می توانند به فعالیت های عادی بازگردند.
خلاصه
فتق اینگوینال یک بیماری شایع است. به دلیل فشار محتویات شکم به سمت کیسه بیضه یا لابیا ایجاد می شود. در صورت عدم درمان، فتق اینگوینال می تواند عوارض جدی ایجاد کند. حدود 3 تا 5 درصد از نوزادان سالم با فتق اینگوینال متولد می شوند.
در نوزادان نارس - تا 30٪، بروز به طور قابل توجهی افزایش می یابد. در بیشتر مواقع، پزشک می تواند فتق مغبنی را با آنچه هنگام معاینه کودک شما می بیند، تشخیص دهد - دیدن برآمدگی در کشاله ران در هنگام گریه یا زور زدن کودک و مشاهده ناپدید شدن آن وقتی کودک شما آرام می شود.
هنگامی که آنچه پزشک می بیند با آنچه در خانه دیده اید متفاوت است، یا اگر برآمدگی همیشه وجود دارد و پزشک نگران است که ممکن است توده باشد و نه فتق، می توان سونوگرافی انجام داد تا به تشخیص صحیح کمک کند. با این حال، سونوگرافی همیشه ضروری نیست.
پس از مشاهده فتق، پزشک کودک شما را به جراح اطفال یا اورولوژیست اطفال برای انجام این عمل ارجاع می دهد. زمان جراحی فتق اینگوینال به شدت علائم بستگی دارد.
راه های ارتباط و مشاوره با دکتر بهار اشجعی فوق تخصص جراحی کودکان و نوزادان
دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان با استفاده از تکنیک های روز دنیا و دستگاه های مجهز و پیشرفته به انجام جراحی فتق کشاله ران در بیمارستان های لاله و بیمارستان کودکان تهران می پردازد.
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
منبع: https://dr-ashjaei.com/
لیزر موهای زائد روشی است که در آن از لیزر یا یک پرتو متمرکز نور برای از بین بردن موهای زائد در نواحی مختلف بدن استفاده می شود.
الکترولیز یکی دیگر از انواع حذف موهای زائد است، اما دائمی تر در نظر گرفته می شود.
لیزر به هر فولیکول مو وارد می شود که جریان الکتریکی را منتقل می کند و رشد مو را از بین می برد.
بر خلاف لیزر موهای زائد، روی همه رنگ‌های مو و پوست کار می‌کند، اما زمان بیشتری می‌برد و می‌تواند گران‌تر باشد.
لیزر برای از بین بردن موهای زائد صورت، ساق پا، چانه، پشت، بازو، زیر بغل، خط بیکینی و سایر نواحی مفید است. مزایای لیزر موهای زائد عبارتند از:
دقت، درستی. لیزرها می توانند به طور انتخابی موهای تیره و درشت را هدف قرار دهند و در عین حال پوست اطراف را آسیب نزند.
سرعت. هر پالس لیزر کسری از ثانیه طول می کشد و می تواند موهای زیادی را به طور همزمان درمان کند. لیزر می تواند ناحیه ای به اندازه یک چهارم در هر ثانیه را درمان کند.
نواحی کوچک را می توان در کمتر از یک دقیقه درمان کرد و نواحی بزرگ مانند پشت یا پاها ممکن است تا یک ساعت طول بکشد.
قابل پیش بینی بودن. اکثر بیماران به طور متوسط پس از سه تا هفت جلسه ریزش موی دائمی دارند.
اگر قصد انجام لیزر موهای زائد را دارید، باید 6 هفته قبل از درمان، کندن، اپیلاسیون و الکترولیز را محدود کنید. دلیل آن این است که لیزر ریشه موها را هدف قرار می دهد که به طور موقت با اپیلاسیون یا کندن از بین می روند.
همچنین باید 6 هفته قبل و بعد از درمان از قرار گرفتن در معرض نور خورشید خودداری کنید.
قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث می شود لیزر موهای زائد کمتر موثر باشد و احتمال بروز عوارض بعد از درمان را افزایش دهد.
قبل از لیزر از مصرف هر گونه داروی رقیق کننده خون خودداری کنید.
در مورد مصرف داروهای ضدالتهاب یا مصرف منظم آسپرین با پزشک خود مشورت کنید. اگر پوست تیره تری دارید، پزشک ممکن است کرم سفید کننده پوست را تجویز کند.
از هیچ کرم بدن برای تیره شدن پوست خود استفاده نکنید. این مهم است که پوست شما تا حد امکان برای این روش روشن باشد. شما باید یک روز قبل از لیزر اصلاح کنید.
اگر موهای شما بیش از حد بلند باشد، این روش به همان اندازه موثر عمل نمی کند و مو و پوست شما می سوزد.
بسته به لیزر یا منبع نور مورد استفاده، شما و تکنسین باید از محافظ چشم مناسب استفاده کنید.
آنها همچنین از یک ژل سرد استفاده می کنند یا از یک دستگاه خنک کننده مخصوص برای تحریک لایه های بیرونی پوست شما و کمک به نور لیزر به داخل آن استفاده می کنند.
ناراحتی موقت با کمی قرمزی و تورم بعد از لیزر طبیعی است. معمولا لیزر موهای زائد را با سوزن سوزن گرم مقایسه می کنند و می گویند که درد کمتری نسبت به سایر روش های حذف موهای زائد مانند اپیلاسیون یا بند انداختن دارد.
تکنسین ممکن است به شما کیسه های یخ، کرم ها یا لوسیون های ضدالتهابی یا آب سرد بدهد تا هر گونه ناراحتی را کاهش دهید.
برای قرار بعدی باید 4 تا 6 هفته صبر کنید. تا زمانی که رشد مو متوقف شود، تحت درمان قرار خواهید گرفت.
ناحیه تحت درمان به مدت 1-2 روز آفتاب سوخته به نظر می رسد و احساس می شود.
کمپرس های خنک و مرطوب کننده ها ممکن است کمک کنند. اگر صورت شما درمان شد، می توانید روز بعد آرایش کنید مگر اینکه پوست شما تاول زده باشد.
از تابش مستقیم نور خورشید، تخت های برنزه کننده، لامپ های خورشیدی یا هر نوع تجهیزات برنزه کننده داخل خانه خودداری کنید.
در طول یک ماه آینده، موهای درمان شده می ریزند. برای کمک به جلوگیری از تغییرات موقتی در رنگ پوست درمان شده، در ماه بعد از ضد آفتاب استفاده کنید.
سایر عوارض جانبی لیزر موهای زائد شامل تورم، قرمزی و جای زخم است. جای زخم دائمی یا تغییر رنگ پوست نادر است.
تاول‌ها نادر هستند، اما در افرادی که رنگ‌های تیره‌تری دارند، احتمال بیشتری دارد.
یکی دیگر از عوارض جانبی نادر، خاکستری شدن موهای درمان شده یا رشد موهای بیشتر در اطراف نواحی تحت درمان است.
این کار را توسط یک تکنسین بدون مجوز انجام ندهید. مهم این است که به سراغ کسی بروید که بتوانید به او اعتماد کنید.
قبل از انجام لیزر موهای زائد، باید اعتبار پزشک یا تکنسینی که این روش را انجام می دهد را به طور کامل بررسی کنید.
لیزر موهای زائد می تواند موهای ناحیه تحت درمان را کاملا از بین ببرد یا تا حد زیادی کاهش دهد.
دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.
ایشان پس از پایان تحصیلات خود در رشته پزشکی دانشگاه شیراز و گذراندن دوره های پوست و مو و زیبایی و اخذ سرتیفیکیت متعدد از شرکتها و مراکز آموزشی معتبر در زمینه انواع لیزر و جراحیهای سرپایی و تزریقات زیبایی آماده ارائه خدمات به مراجعین محترم می باشند.
اطلاعات تماس
آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول
شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸
منبع: https://dr-aghapour.com/
حمله قلبی که انفارکتوس میوکارد (MI) نیز نامیده می شود، زمانی رخ می دهد که جریان خون به قلب به طور ناگهانی قطع شود. این می تواند منجر به آسیب به عضله قلب شود. درمان تنها راه برای جلوگیری از آسیب جبران ناپذیر حمله قلبی است.
بیشتر حملات قلبی ناشی از بیماری عروق کرونر قلب است که بیماری عروق کرونر نیز نامیده می شود. آترواسکلروز منجر به بیماری عروق کرونر قلب می شود.
در آترواسکلروز، پلاک در داخل رگ ها تجمع می یابد. کلسترول، چربی، کلسیم و سلول های التهابی خون پلاک را تشکیل می دهند. با انباشته شدن آن، شریان‌ها باریک می‌شوند و خون کاهش می‌یابد که به قلب و سایر اندام‌ها می‌رود. این تجمع می تواند از همان دوران کودکی شروع شود.
پلاک ها می توانند پاره شوند و منجر به تشکیل لخته های خونی شوند. اگر لخته خون به اندازه کافی بزرگ باشد، می تواند تا حدی یا به طور کامل جریان خون به قلب را مسدود کند و باعث حمله قلبی شود.
تقریباً 50 درصد از آمریکایی‌های 45 تا 84 ساله مبتلا به تصلب شرایین هستند. با این حال ممکن است ندانند. آترواسکلروز در مراحل اولیه خود ممکن است هیچ علامت هشدار دهنده ای نداشته باشد.
گاهی اوقات، رگ های خونی مجاور برای جبران کاهش جریان خون به قلب از شریان های آسیب دیده جبران می کنند. موارد زیادی می تواند خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را افزایش دهد، از جمله:
علاوه بر بیماری عروق کرونر قلب، وضعیتی به نام MINOCA که مخفف انفارکتوس میوکارد با عروق کرونر غیر انسدادی است نیز می تواند باعث حمله قلبی شود. این امر در افراد جوان به طور کلی و به طور خاص در زنان رنگین پوست جوان تر شایع تر است.
با MINOCA، اگر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی یک آزمایش تصویربرداری قلب به نام آنژیوگرافی انجام دهند، هیچ نشانه ای از بیماری قلبی را مشاهده نمی کنند. با این حال، جریان خون ضعیف به قلب وجود دارد که منجر به حمله قلبی می شود.
مینوکا چیست؟ نوعی حمله قلبی که بیشتر زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. ایجاد پلاک که به جای ایجاد اختلال در شریان باعث فرسایش می شود. باز هم، این نوع تجمع را نمی توان در تصویربرداری مشاهده کرد.
اسپاسم عروق کرونر یا باریک شدن سریع و ناگهانی رگ هایی که خون را به قلب می برد. آمبولی شریان کرونر زمانی است که یک لخته خون از جریان خون عبور می کند و در یک شریان کرونر گیر می کند و جریان خون را مسدود می کند.
این در افراد باردار و کسانی که دچار فیبریلاسیون دهلیزی (ریتم غیرطبیعی قلب) یا ترومبوسیتوپنی (تعداد کم پلاکت ها، که سلول های خونی در لخته شدن هستند) شایع تر است.
تشریح خودبخودی عروق کرونر یا SCAD که زمانی رخ می دهد که یک رگ خونی پاره شود. اگرچه شایع نیست، اما SCAD شایع ترین علت حملات قلبی در افراد باردار و پس از زایمان است.
مانند بیماری عروق کرونر قلب، فشار خون بالا، کلسترول بالا و سیگار کشیدن می تواند خطر ابتلا به MINOCA را افزایش دهد. با این حال، این مسائل بهداشتی در کسانی که حملات قلبی از MINOCA دارند در مقایسه با کسانی که حملات قلبی ناشی از بیماری عروق کرونر قلب دارند، کمتر رایج است.
در اینجا اطلاعات بیشتری در مورد علل کمتر شایع حمله قلبی، از جمله سوء مصرف دارو و کمبود اکسیژن آورده شده است.
سوء استفاده از مواد مخدر
برخی از داروهای تفریحی می توانند خطر حمله قلبی را افزایش دهند، از جمله:
محققان گاهی اوقات کوکائین را "داروی عالی حمله قلبی" می نامند. این می تواند باعث افزایش فشار خون و ضربان قلب و همچنین باعث تصلب شرایین شود.
این اثرات می تواند حتی در بین افرادی که خود را صرفاً مصرف کننده تفریحی می دانند نیز رخ دهد. بیشتر حملات قلبی ناشی از کوکائین چند ساعت پس از مصرف دارو اتفاق می افتد.
کمبود اکسیژن (هیپوکسی)
ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن (هیپوکسی) دچار حمله قلبی شوید. در صورتی که سطوح اکسیژن در خون به دلایلی مانند مسمومیت با مونوکسید کربن کاهش یابد یا ریه ها آنطور که باید کار نکنند، ممکن است رخ دهد.
در این حالت قلب خون اکسیژن کافی دریافت نمی کند و باعث آسیب عضله قلب می شود. به نوبه خود، حمله قلبی رخ می دهد.
خطر حمله قلبی بر اساس عوامل خطر خاصی که ممکن است داشته باشید متفاوت است. این شامل عوامل خطری است که می‌توانید کنترل کنید، عواملی که نمی‌توانید کنترل کنید و شرایط سلامتی که می‌توانند خطر شما را افزایش دهند.
چه شرایطی که خطر حمله قلبی را افزایش می دهد؟
داشتن برخی بیماری‌های مزمن می‌تواند خطر حمله قلبی را افزایش دهد، از جمله:
اگرچه نمی توانید برای جلوگیری از حمله قلبی از شر همه عوامل خطر خلاص شوید، ایجاد برخی تغییرات در شیوه زندگی می تواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد:
نتیجه گیری
بیشتر حملات قلبی ناشی از تصلب شرایین یا انسداد یک یا چند شریان منتهی به قلب است. سایر شرایط مانند MINOCA می تواند باعث حمله قلبی شود حتی اگر بیماری عروق کرونر معمولی نداشته باشید. سوء استفاده از مواد مخدر نیز گاهی می تواند منجر به حمله قلبی شود.
عوامل خطری که می توانند شانس شما را برای حمله قلبی افزایش دهند عبارتند از: سن بالا، داشتن سابقه خانوادگی بیماری قلبی، سیگار کشیدن و فشار خون بالا. ابتلا به بیماری های خاص مانند دیابت یا لوپوس نیز خطر حمله قلبی را افزایش می دهد.
انتخاب‌های سالم مانند فعالیت بدنی کافی، خوردن غذاهای غنی از مواد مغذی و ترک سیگار، همگی در پیشگیری از حمله قلبی موثر هستند.
درباره دکتر رامین بقایی
دکتر رامین بقایی متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) می‌باشد.
ارتباط با دکتر رامین بقایی
آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳
شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰
منبع: https://dr-baghaei.com/
فتق ناف زمانی اتفاق می افتد که بخشی از روده از طریق یک نقطه ضعیف در عضلات معده فشار می آورد.
فتق یک توده نرم یا برآمدگی زیر پوست ایجاد می کند. در کودکان، فتق معمولا در یکی از دو مکان ایجاد می شود:
فتق مغبنی در نوزادان و کودکان ناشی از ضعف دیواره شکم است که در بدو تولد وجود دارد.
گاهی اوقات فتق تنها زمانی قابل مشاهده است که یک نوزاد در حین اجابت مزاج گریه می کند، سرفه می کند یا زور می زند.
فتق مغبنی لزوماً خطرناک نیست، اما ممکن است برای رفع فتق اینگوینال که دردناک یا بزرگ شده است، جراحی توصیه شود.
ترمیم فتق مغبنی یک روش جراحی رایج است و می تواند به صورت باز یا با حداقل تهاجم انجام شود.
فتق ناف در نوزادان شایع است، اما می تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند.
در یک نوزاد، فتق ناف ممکن است به ویژه هنگامی که نوزاد گریه می کند مشهود باشد و باعث بیرون زدگی ناف شود. این نشانه آشکار فتق ناف است.
فتق ناف کودکان اغلب در دو سال اول زندگی خود به خود بسته می شود، اگرچه برخی از آنها تا سال پنجم یا بیشتر باز می مانند.
فتق های نافی که در دوران بزرگسالی ظاهر می شوند به احتمال زیاد نیاز به ترمیم جراحی دارند.
فتق زمانی است که بخشی از روده از طریق دیواره عضلانی که قرار است آن را در جای خود نگه دارد، برآمده شود.
در فتق ناف، سوراخ در وسط ناف، در قسمتی از دیواره شکم به نام حلقه ناف قرار دارد.
حلقه ناف ماهیچه ای است که ناف را احاطه کرده است.
در دوران بارداری، بند ناف از طریق حلقه ناف جریان می یابد تا خون و مواد مغذی را به نوزاد در حال رشد برساند.
حلقه ناف باید اندکی پس از تولد بسته شود. اگر به درستی بسته نشود، روده ها می توانند از بین بروند.
این می تواند باعث برآمدگی در نزدیکی ناف شود، به خصوص زمانی که کودک گریه می کند، سرفه می کند یا فشار می آورد.
اکثر فتق‌های ناف جای نگرانی ندارند و تا زمانی که کودک به 4 تا 5 سالگی برسد، بدون درمان دارویی از بین می‌روند. جراحی فقط در موارد زیر انجام می شود:
برای عمل، پزشک:
اگر روده قابل تقلیل نباشد، کودکان گاهی نیاز به جراحی اورژانسی دارند.
این بدان معنی است که در دیواره عضلانی گیر کرده است که می تواند به روده ها آسیب برساند.
فتق ناف معمولا خود به خود بدون جراحی بسته می شود.
مراقب فتق باشید تا ببینید آیا تغییر می کند یا خیر.
اگر کودک شما بعد از 5 سالگی هنوز فتق دارد با پزشک تماس بگیرید. فورا تماس بگیرید اگر:
بهترین راه ارتباط و مشاوره با دکتر بهار اشجعی فوق تخصص جراحی کودکان و نوزادان
دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان با استفاده از تکنیک های روز دنیا و دستگاه های مجهز و پیشرفته به درمان و انجام جراحی فتق ناف و فتق های شکمی در کودکان و نوزادان می پردازد. جهت دریافت وقت مشاوره و ویزیت در مطب یا بیمارستان می توانید از طریق شماره تماس های قرار داده شده در سایت با ایشان در ارتباط باشید.
راه های ارتباط با ما
مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹
تلفن:
منبع: https://dr-ashjaei.com/
|
| |
| وب : | |
| پیام : | |
| 2+2=: | |
| (Refresh) | |
|
متن دلخواه شما
|
|
|
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
