تشخیص بیماری قلب

پیوند قلب یک روش جراحی است که شامل برداشتن یک قلب بیمار و ضعیف است که با قلب اهداکننده مرده جایگزین شده است. 

مدت زمان عملکرد قلب پیوند شده و مدت زمان زندگی گیرنده پیوند به عوامل بسیاری بستگی دارد.

از زمان اولین پیوند موفقیت آمیز قلب انسان در سال 1967، میزان بقا به طور پیوسته بهبود یافته است.

در کوتاه مدت، بیشتر مطالعات نشان می دهد که حداقل 9 نفر از هر 10 نفری که قلب پیوندی دریافت می کنند، یک سال بعد زنده خواهند بود.

یک مطالعه در سال 2020 روی بیش از 30000 نفری که پیوند قلب دریافت کرده بودند و بالای 50 سال سن داشتند، نشان می دهد که میزان بقای کلی یک ساله حدود 89٪ است.

حدود نیمی از این افراد حداقل 12 سال پس از جراحی زندگی کردند.

تحقیقات دیگر، از جمله گزارش سال 2020، نشان می‌دهد که میانگین بقای بین‌المللی به 10 سال نزدیک‌تر است. اما ارقام می توانند از یک کشور به کشور دیگر به طور قابل توجهی متفاوت باشند.

پیش بینی اینکه قلب پیوندی تا چه مدت به پمپاژ ادامه می دهد دشوار است.

در حالی که نارسایی شدید قلبی دلیل اصلی نیاز یک فرد به پیوند قلب است، ممکن است عوارض دیگری مانند فشار خون ریوی وجود داشته باشد که می تواند بر قلب اهدایی تأثیر بگذارد.

قلب اهدا کننده ممکن است یک بیماری قلبی از قبل وجود داشته باشد که پس از پیوند بدتر می شود.

اما یکی از شایع‌ترین دلایلی که قلب پیوندی از کار می‌افتد، رد شدن توسط سیستم ایمنی گیرنده است که به عنوان یک جسم خارجی به قلب جدید حمله می‌کند.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی می توانند خطر طرد شدن را کاهش دهند، اما همیشه نمی توانند از آن جلوگیری کنند.

آیا پیوند قلب بیشتر از سایر اندام ها طول می کشد؟

با افزایش تعداد پیوند اعضا که هر سال انجام می شود، نرخ بقای گیرندگان و دوام اعضای اهدا کننده نیز افزایش می یابد. 

در حالی که نمونه هایی از افرادی وجود دارد که 20 یا 30 سال یا بیشتر با عضو پیوند شده زندگی می کنند، متوسط ​​طول عمر آنها کوتاه تر است.

گزارش 2019 منبع مورد اعتماد نرخ بقای زیر را برای برخی از پیوندهای رایج‌تر عضو نشان می‌دهد:

قلب: 9.4 سال

کلیه: 12.4 سال

کبد: 11.1 سال

میزان بقا پس از پیوند قلب (بر اساس سن)

سن شما هنگام پیوند قلب یکی از چندین عامل مهمی است که برمیزان موفقیت به زندگی شما تأثیر می گذارد.

عوامل دیگر عبارتند از شرایطی مانند دیابت، سابقه مصرف سیگار و سایر ملاحظات مربوط به سلامتی و سبک زندگی.

مطالعه‌ای در سال 2016 به بررسی میزان بقا بر اساس گروه سنی پرداخت. این یافته ها میزان مرگ و میر 5 ساله پس از پیوند را بر اساس گروه سنی نشان می دهد:

18 تا 59 سال: 26.9٪

60-69 سال: 29.3٪

70 سال و بالاتر: 30.8٪

به عبارت دیگر، هر چه کمتر برای میزان مرگ و میر بهتر باشد. درصد کمتر به این معنی است که عمل پیوند قلب تا حد زیادی در طول 5 سال آینده موفقیت آمیز است.

بعد از پیوند قلب چه کارهایی را نمی توان انجام داد؟

بهبودی کامل از پیوند قلب می تواند حداقل 3 ماه طول بکشد.

در طی چند ماه اول، مهم است که از وارد کردن فشار اضافی به قلب و برش قفسه سینه خودداری کنید.

این بدان معناست که به مدت 6 هفته پس از جراحی از بلند کردن وسایل سنگین خودداری کنید و 6 تا 8 هفته پس از عمل از رانندگی با ماشین خودداری کنید.

از آنجایی که داروهایی مصرف می کنید که پاسخ سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می کنند، باید اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از عفونت انجام دهید.

این بدان معناست که با واکسیناسیون ها هماهنگ باشید و اقداماتی را برای کاهش خطر عفونت انجام دهید، مانند شستن منظم دست ها و از گذراندن وقت در اطراف افراد بیماردوری کنید.

عوارض جراحی پیوند قلب

جراحی قلب باز جان انسان ها را نجات می دهد اما ممکن است با عوارض جانبی طولانی مدت مانند درد مزمن، مشکلات تمرکز یا اضطراب همراه باشد.

مراقبت های پس از آن و عادات ارتقا دهنده سلامتی می تواند به به حداقل رساندن خطرات کمک کند.

جراحی قلب باز به هر جراحی گفته می شود که در آن قفسه سینه باز می شود و جراحی روی قلب انجام می شود. این بیماری با برخی خطرات فوری مانند زخم قفسه سینه، درد یا عفونت همراه است.

در طولانی مدت، بیماران ممکن است عوارض جانبی مانند ضربان قلب نامنظم یا تغییرات ذهنی و عاطفی را تجربه کنند. خوشبختانه، بیشتر عوارض جانبی باید در عرض حدود 6 ماه از بین بروند.

پیروی از دستورالعمل های پزشک، حفظ سبک زندگی که از سلامت شما حمایت می کند و کاهش استرس نیز می تواند خطرات را به حداقل برساند.

عوارض طولانی مدت جراحی قلب باز چیست؟

برخی از بیماران برای هفته ها یا ماه ها پس از جراحی قلب باز عوارض جانبی را تجربه می کنند. نوع مشکل قلب، روش جراحی و سلامت عمومی شما، همگی در بروز مشکلات نقش دارند.

عوارض طولانی مدت جراحی قلب عبارتند از:

• آریتمی (ضربان قلب نامنظم)
• لخته شدن خون
• درد مزمن در ناحیه قفسه سینه
• آسیب بافتی
• ذات الریه
• یبوست ناشی از دارو
• تغییرات شناختی مانند مشکلات تمرکز
• تغییرات عاطفی مانند اضطراب، استرس یا افسردگی

اگر عمل جراحی قلب به دلیل یک رویداد اورژانسی ناگهانی مانند حمله قلبی انجام شود، خطر عوارض افزایش می‌یابد. در صورت داشتن شرایط دیگر مانند:

• دیابت
• بیماری کلیوی
• بیماری ریه
• بیماری شریان محیطی (PAD)

چگونه خطرات دراز مدت پس از جراحی قلب باز را به حداقل می رسانید؟

راه هایی برای کاهش خطر مشکلات بعد از جراحی وجود دارد، از جمله:

پیروی از دستورالعمل های مراقبت های بعد از پزشک

ایجاد تغییرات در سبک زندگی سالم برای قلب اولویت دادن به برخی غذاها، فعالیت بدنی، ورزش منظم، ترک سیگار در صورت سیگار کشیدن و حفظ وزن متوسط

حفظ فشار خون و سطح کلسترول سالم

اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین یا سایر فعالیت‌هایی که می‌تواند بر سلامت شما تأثیر منفی بگذارد

مدیریت استرس و اضطراب

حفظ یک برنامه خواب سالم

گزارش هر گونه علائم تورم، عفونت، تب، احتباس مایعات یا تغییرات ضربان قلب به پزشک

اکثر بیمارستان ها برنامه توانبخشی قلبی را ارائه می دهند که معمولاً شامل آموزش، فیزیوتراپی و حمایت عاطفی است.

آیا جراحی قلب باز از نظر عاطفی افراد را تغییر می دهد؟

جراحی قلب باز یک روش بزرگ است که به طور قابل درک ممکن است با برخی تغییرات عاطفی همراه باشد. برخی از افراد پس از این روش تغییراتی را تجربه می کنند، مانند منبع قابل اعتماد:

• اضطراب
• فشار
• افسردگی
• تحریک پذیری
• تغییرات خلق و خوی
• کابوس ها
• عزت نفس پایین
• مسائل مربوط به تمرکز
• مشکلات مربوط به حافظه

تحقیقات همچنین نشان می دهد که افرادی که تحت پیوند قلب قرار می گیرند، به ویژه ممکن است این موارد را تجربه کنند:

• تغییرات شخصیتی
• ترجیحات غذایی تغییر می کند.
• هذیان
• روان پریشی

با این حال، تغییراتی که در پیوند قلب رخ می دهد هنوز به خوبی شناخته نشده است، تا حدی به این دلیل که این عمل هنوز بسیار نادر است.

تغییرات مثبت جراحی پیوند قلب

به خاطر داشته باشید که نه تنها انواع تغییرات عاطفی پس از جراحی بر اساس موقعیت‌های فردی متفاوت است، بلکه می‌تواند در تأثیر و مدت زمان رخ دادن نیز متفاوت باشد.

در یک مطالعه کوچک در سال 2019 که در خاورمیانه انجام شد، تحقیقات نشان داد که مسائل مربوط به سلامت روان در واقع در هفته‌های پس از جراحی قلب باز کاهش یافته است.

محققان خاطرنشان کردند که در حالی که تعداد قابل توجهی از شرکت کنندگان در مطالعه قبل از انجام جراحی علائم اضطراب و افسردگی را تجربه کردند، علائم اضطراب و افسردگی در 6 ماه پس از عمل بسیار کمتر از قبل از عمل بود.

برخی از افراد به مدت 1 هفته پس از جراحی کاهش شناختی را تجربه کردند اما پس از معاینه 6 ماهه به طور قابل توجهی بهبود یافتند. کیفیت کلی زندگی نیز برای اکثر بیماران به طور قابل توجهی بهبود یافت.

در حالی که این مطالعه کوچک است، نشان می دهد که جراحی قلب تاثیر طولانی مدت مثبتی بر اکثر بیماران دارد.

رژیم و تغذیه پس از پیوند قلب

پس از پیوند قلب، ممکن است لازم باشد رژیم غذایی خود را برای حفظ سلامت و عملکرد خوب قلب خود تنظیم کنید.

حفظ وزن مناسب از طریق رژیم غذایی و ورزش می تواند به شما در جلوگیری از عوارضی مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی و دیابت کمک کند.

یک متخصص تغذیه می تواند در مورد نیازهای غذایی شما صحبت کند و پس از پیوند به سوالات شما پاسخ دهد.

چندین گزینه و ایده های غذایی سالم برای استفاده در برنامه غذایی خود خواهید داشت. توصیه های متخصص تغذیه شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل و شامل مقدار زیادی از غذاهای گیاهی

• خوردن مقدار زیادی میوه و سبزیجات هر روز
• خوردن گوشت بدون چربی مانند ماهی یا مرغ
• انتخاب غذاهایی که سدیم (نمک)، چربی و شکر اضافه شده کم تا متوسط ​​دارند.
• انتخاب غذاهای سرشار از فیبر مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل
• انتخاب چربی های سالم برای قلب، مانند آووکادو، ماهی آزاد و آجیل

همچنین ممکن است:

نوشیدن شیر کم چرب یا بدون چربی یا خوردن سایر محصولات لبنی کم چرب یا بدون چربی، برای کمک به حفظ کلسیم کافی در بدن

اجتناب از میوه هایی که می توانند بر داروهایی که بعد از پیوند مصرف می کنید تأثیر بگذارند. به عنوان مثال می توان به گریپ فروت، پرتقال سویا و انار اشاره کرد.

رسیدن به وزن مناسب و حفظ آن

پیروی از دستورالعمل های ایمنی مواد غذایی برای کاهش خطر عفونت

اجتناب از مصرف بیش از حد الکل

با نوشیدن آب کافی و سایر مایعات هر روز هیدراته بمانید.

دکتر رامین بقایی بهترین جراح پیوند قلب در ایران

دکتر رامین بقایی تهرانی یکی از بهترین و ماهرترین پزشکان جراحی فوق تخصصصی قلب و عروق بزرگسالان و کودکان در تهران هستند. ایشان فارغ التحصیل پزشکی عمومی و جراحی عمومی از دانشگاه تهران و فارغ التحصیل جراحی قلب از دانشگاه ایران می‌باشد.

ایشان عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران و شهید بهشتی هستند و به مدت 6 سال عضو هیئت بورد جراحی قلب کشور در انجمن جراحان قلب ایران بودند.

دکتر رامین بقایی ریاستی به مدت 3 سال را در بخش جراحی قلب در بیمارستان شهید مدرس تهران، در کارنامه سوابق علمی و آموزشی خود دارا هستند.

دکتر رامین بقایی پزشک و جراحی با تجربه هستند که خدماتی همچون پیوند قلب، جراحی آئورت، جراحی و درمان انواع بیماری‌های عروق کرونری و … را به بیماران و مراجعه کنندگان خود ارائه می‌دهند.

آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei

منبع: https://dr-baghaei.com/

تنگی مجرای ادرار در نوزادان (urethral stricture)

اگر علائم ادراری غیرعادی را تجربه کردید یا در ادرار کردن مشکل دارید، ممکن است دچار تنگی مجرای ادرار شوید. 

مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از مثانه به نوک آلت تناسلی می رساند. از غده پروستات و پایین آلت تناسلی می گذرد.

مانند یک دونات لوله ای بلند است که ادرار در وسط دونات که سوراخ آن است و قسمت اسفنجی دونات به نام اسفنج مجرای ادرار جاری است.

هنگامی که پوشش مجرای ادرار یک اسکار تشکیل می دهد و سوراخ باریک می شود و عبور ادرار را دشوار می کند، آن را تنگی مجرای ادرار می نامیم. 

تنگی مجرای ادرار می تواند باعث جریان بسیار آهسته ادرار شود یا تخلیه کامل مثانه را دشوار کند.

ممکن است احساس کنید که باید بلافاصله پس از سفر به حمام، یا نیاز مکرر یا فوری به ادرار کردن، دوباره ادرار کنید.

این وضعیت همچنین ممکن است باعث درد، خونریزی و ترس از ادرار شود.

با گذشت زمان، تنگی مجرای ادرار می تواند باعث آسیب دائمی مثانه، عفونت های مکرر دستگاه ادراری (UTIs)، خون در ادرار، پشتیبان ادرار در کلیه ها یا آسیب کلیه شود.

علل تنگی مجرای ادرار

اغلب، تنگی مجرای ادرار ناشی از تروما یا در اثر آسیبی مانند تصادف با اتومبیل یا دوچرخه یا عوارض ناشی از یک روش پزشکی مانند قرار دادن کاتتر مجرای ادرار، پرتودرمانی یا جراحی پروستات است.

گاهی اوقات، عفونت مجرای ادرار یا سوزاک (یک بیماری مقاربتی) می تواند باعث تنگی مجرای ادرار شود.

تشخیص تنگی مجرای ادرار

برای آزمایش تنگی مجرای ادرار، ممکن است یک معاینه فیزیکی یا یکی از این تست‌های تشخیصی انجام دهیم:

تست تصویربرداری با اشعه ایکس به نام اورتروگرام رتروگراد (با رنگ کنتراست) برای ارزیابی طول تنگی و چگالی تنگی

آزمایش جریان ادرار و سونوگرافی برای مشاهده اینکه چگونه جریان ادرار تحت تأثیر تنگی مجرای ادرار قرار می گیرد.

سونوگرافی برای تعیین اینکه آیا بعد از دفع ادرار بیش از حد معمول ادرار در مثانه باقی مانده است یا خیر؟

سیستوسکوپی، که در آن به آرامی یک فیبر نوری کوچک، قابل خم شدن و روغن کاری شده را تحت بی حسی موضعی وارد مجرای ادرار می کنیم تا محل و ظاهر تنگی را ببینیم.

گزینه های درمان تنگی مجرای ادرار

گزینه های درمانی مختلفی برای تنگی مجرای ادرار وجود دارد که بستگی به این دارد که انسداد چقدر بزرگ است و چقدر بافت اسکار دارید.

گزینه های درمانی تنگی مجرای ادرار عبارتند از:

نظارت فعال، که به معنای نظارت دقیق بر سختی است.

اتساع یا کشش تنگی برای درمان علائم

اورتروتومی یا برش تنگی از طریق یک اسکوپ

اورتروپلاستی یا بازسازی مجرای ادراری با جراحی؛ که اغلب موثرترین رویکرد است.

اگر تنگی سبک، فیلمی و کوتاه و بدون بافت اسکار زیادی در اسفنج مجرای ادرار دارید (به نام اسفنجی فیبروزیس)، ما اغلب درمان را با نظارت فعال، اتساع مجرای ادرار یا برش آندوسکوپی مجرای ادرار به جای یک روش جراحی انتخاب می کنیم.

از طرف دیگر، اگر دچار تنگی مکرر یا تنگی متراکم یا طولانی هستید، احتمال انجام اورتروپلاستی بیشتر است. ما در بیمارستان و با بیهوشی عمومی اورتروپلاستی انجام می دهیم.

این روش ظریف به طور کلی تنگی مجرای ادرار و همچنین هر گونه اسفنجی فیبروز را برطرف می کند. بیشتر اوقات، این یک درمان دائمی است.

با برداشتن قسمتی از مجرای ادرار که دارای تنگی و بافت اسکار است، عمل مجرای ادرار را انجام می دهیم.

اگر تنگی طولانی باشد، ممکن است بافت جدیدی مانند پیوند از دهان (گرافت مخاط باکال) یا فلپ پوست برای کمک به تغییر شکل مجرای ادرار اضافه کنیم.

پس از جراحی، ممکن است یک یا دو روز در بیمارستان بمانید و برای دو یا سه هفته کاتتر ادراری را وارد کنید. اکثر مردم بهبود چشمگیر و طولانی مدت در علائم ادراری را تجربه می کنند.

اگر بافت اسکار زیادی دارید، ممکن است تنگی عود کند. هر تنگی از نظر طول و ظاهر منحصر به فرد است و هر بیمار نیز با نیازها و شرایط مختلف منحصر به فرد است.

به همین دلیل، ما درمان تنگی را با استفاده از تجربه گسترده خود فردی می کنیم تا مطمئن شویم که بهترین نتیجه را خواهید داشت.

تنگی مجرای ادرار زنان

اگرچه کمتر شایع است، اما زنان نیز می توانند تنگی مجرای ادرار داشته باشند و متخصصان اورولوژی ما در سطح بین المللی به عنوان متخصص در درمان این مشکل شناخته شده اند.

علت و درمان تنگی مجرای ادرار زنانه با مردان متفاوت است، اما برای زنان، بافت اسکار مجرای ادرار نیز می‌تواند باعث مشکلات ادراری آزاردهنده مانند فوریت و تکرر ادرار، جریان آهسته، نیاز به فشار دادن برای ادرار کردن و همچنین عفونت دستگاه ادراری، درد و... خون ریزی.

به طور معمول، بافت اسکار در مجرای ادرار زن را می توان با گشاد شدن مجرای ادرار یا بریدن تنگی مجرای ادرار از طریق یک اسکوپ کوچک در مجرای ادراری درمان کرد.

تنگی مجاری ادراری در نوزادان

تنگی ممکن است مادرزادی باشد (در بدو تولد وجود داشته باشد) یا در نتیجه التهاب، آسیب، بیماری یا جراحی قبلی باشد.

علائم و نشانه های  تنگی مجرای ادراری

• فشار دادن یا زور زدن همراه با ادرار
• جریان ادرار ضعیف، طولانی، نازک یا آهسته
• ادرار دردناک
• عفونت دستگاه ادراری (UTI)
• هماچوری (خون در ادرار)

آزمایش و تشخیص مجرای ادراری در نوزادان

Uroflow: کودک شما در یک توالت مخصوص به نام صندلی uroflow تخلیه می شود که میزان جریان ادرار و زمان لازم برای تخلیه مثانه را اندازه گیری می کند.

پس از آن، ادرار باقی مانده در مثانه را با یک سونوگرافی مخصوص به نام اسکن مثانه بررسی می کنیم.

در کودکان مبتلا به تنگی مجرای ادرار، سرعت جریان ادرار کاهش می یابد و معمولا تخلیه مثانه زمان بیشتری می برد.

سونوگرافی مثانه کلیه (RBUS): در این روش از امواج صوتی برای مشخص کردن کلیه ها و مثانه استفاده می شود. ما را قادر می سازد تا ببینیم که آیا هیدرونفروز یا اتساع کلیه ها و مجاری ادراری وجود دارد یا خیر.

اورتروگرام رتروگراد (RUG): یک کاتتر (لوله) در انتهای مجرای ادراری کودک شما (در نوک آلت تناسلی) قرار می گیرد.

سپس از این لوله برای پر کردن آرام مجرای ادرار با محلول مات استفاده می شود. در حالی که محلول در حال پر کردن مثانه است، از دستگاه مخصوص اشعه ایکس (فلوروسکوپی) برای عکسبرداری استفاده می شود.

رادیولوژیست نگاه می کند تا ببیند آیا تنگی در مجرای ادرار وجود دارد یا خیر. این به ما محل باریک شدن، درجه باریک شدن و در صورت مشاهده هرگونه ناهنجاری دیگر را در اختیار ما قرار می دهد.

عوارض تنگی مجرای ادرار

فشار بیشتری از عضله مثانه برای دفع ادرار از طریق تنگی (مثل گلوگاه عمل می کند) مورد نیاز است. وقتی به توالت می روید ممکن است تمام ادرار در مثانه دفع نشود.

ممکن است مقداری ادرار در مثانه جمع شود. این تجمع باقیمانده ادرار بیشتر احتمال دارد که عفونی شود.

این امر شما را مستعد ابتلا به عفونت های مثانه، پروستات و کلیه می کند. همچنین ممکن است یک توپ عفونت (آبسه) بالای تنگی ایجاد شود.

این می تواند باعث آسیب بیشتر به مجرای ادرار و بافت های زیر مثانه شود. سرطان مجرای ادرار یک عارضه بسیار نادر از تنگی طولانی مدت است.

در صورت داشتن تنگی مجرای ادرار، اورولوژیست شما می‌تواند ایده بهتری از دیدگاه شخصی شما (پیش‌آگهی) به شما ارائه دهد.

درباره دکتر بهار اشجعی

دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند، ایشان دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذراندند و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختند، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدند و دوره جراحی اطفال را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراندند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

 تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

 ۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

منبع: https://dr-ashjaei.com/

پینه و میخچه

میخچه و پینه لایه های ضخیم پوست هستند. آنها در اثر فشار یا اصطکاک مکرر در نقطه ای که میخچه یا پینه ایجاد می شود ایجاد می شوند.

علل ایجاد پینه و میخچه

میخچه و پینه در اثر فشار یا اصطکاک روی پوست ایجاد می شوند. میخچه پوست ضخیم شده در قسمت بالایی یا کناری انگشت پا است.

بیشتر اوقات ناشی از کفش های نامناسب است. پینه به پوست ضخیم دست یا کف پا گفته می شود.

ضخیم شدن پوست یک واکنش محافظتی است. به عنوان مثال، کشاورزان و قایقرانان پینه هایی روی دستان خود می گیرند که از ایجاد تاول جلوگیری می کند.

افرادی که بونیون دارند اغلب روی بونیون پینه ایجاد می کنند زیرا به کفش ساییده می شود. میخچه و پینه ممکن است دردناک باشند اما برای اکثر افراد مشکل جدی نیستند.

علائم میخچه

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پوست ضخیم و سفت شده است.
• پوست ممکن است پوسته پوسته و خشک باشد.
• نواحی سفت و ضخیم پوست روی دست ها، پاها یا سایر نواحی که ممکن است مالش یا فشار داده شوند، دیده می شود.
• نواحی آسیب دیده ممکن است دردناک باشند و ممکن است خونریزی کنند.

پزشک  شما پس از بررسی پوست شما تشخیص را انجام می دهد. در بیشتر موارد، آزمایش لازم نیست.

درمان میخچه

جلوگیری از اصطکاک اغلب تنها درمان مورد نیاز است.

برای درمان میخچه:

اگر کفش‌های نامناسب باعث ایجاد میخچه می‌شوند، تعویض کفش‌های با تناسب بهتر در بیشتر مواقع به رهایی از این مشکل کمک می‌کند.

تا زمانی که میخچه در حال بهبود است، از یک پد میخچه استفاده  کنید. می توانید اینها را در اکثر داروخانه ها خریداری کنید.

برای درمان پینه:

پینه اغلب به دلیل فشار بیش از حد روی پوست به دلیل مشکل دیگری مانند بونیون یا انگشت چکشی ایجاد می شود. درمان مناسب هر بیماری زمینه ای باید از بازگشت پینه جلوگیری کند.

هنگام فعالیت هایی که باعث اصطکاک می شوند (مانند باغبانی و وزنه برداری) برای محافظت از دستان خود از دستکش استفاده کنید تا از پینه جلوگیری شود.

اگر عفونت یا زخم در ناحیه ای از پینه یا میخچه رخ دهد، ممکن است نیاز به برداشتن بافت توسط پزشک باشد. ممکن است نیاز به مصرف آنتی بیوتیک داشته باشید.

عوارض احتمالی

عوارض میخچه و پینه نادر است. افراد مبتلا به دیابت یا مشکلات اعصاب انگشتان پا مستعد ابتلا به زخم و عفونت هستند و باید به طور مرتب پاهای خود را معاینه کنند تا فوراً هر گونه مشکلی را شناسایی کنند.

چنین آسیب های پا به مراقبت پزشکی نیاز دارد.

چه زمانی با یک متخصص پزشکی تماس بگیریم؟

اگر دیابت یا بی حسی در پا یا انگشتان پا دارید، پاهای خود را به دقت بررسی کنید. در غیر این صورت، مشکل باید با تعویض کفش های مناسب تر یا پوشیدن دستکش حل شود.

با پزشک خود تماس بگیرید اگر:

شما دیابت دارید و متوجه مشکلاتی در پاهای خود می شوید.

فکر می کنید میخچه یا پینه شما با درمان بهتر نمی شود.

شما همچنان علائم درد، قرمزی، گرمی یا ترشح از ناحیه را دارید.

انواع میخچه چیست؟

چند نوع میخچه وجود دارد:

میخچه های سفت: اینها نواحی کوچک و سفت و متراکم پوست هستند که معمولاً در ناحیه بزرگتری از پوست ضخیم هستند.

میخچه های سخت معمولاً در بالای انگشتان پا ایجاد می شوند - مناطقی که فشار استخوان روی پوست شما وجود دارد.

میخچه های نرم: این میخچه ها سفید/خاکستری هستند و بافت نرم تر و لاستیکی دارند. میخچه های نرم بین انگشتان پا ظاهر می شوند.

میخچه های بذری: این میخچه ها کوچک هستند و معمولاً در پایین پای شما ایجاد می شوند.

چگونه میخچه و پینه را از بین ببریم؟

درمان بستگی به علائم شما و علت ایجاد میخچه یا پینه دارد. اما برای ذرت یا پینه معمولی، از بین بردن تجمع پوست یک درمان موثر است. این مراحل را دنبال کنید:

ناحیه را با پینه در آب گرم خیس کنید تا پوست نرم شود - معمولاً 5 تا 10 دقیقه.

سنگ پا یا سوهان پا را خیس کنید.

در حالی که پوست پای شما هنوز نرم است، سنگ پا یا سنباده را به آرامی روی میخچه یا پینه حرکت دهید تا بافت مرده از بین برود. سنگ پا را در یک جهت حرکت دهید.

مراقب باشید. بیش از حد پوست را جدا نکنید. این می تواند منجر به خونریزی و عفونت شود.

هر روز یک کرم یا لوسیون مرطوب کننده را روی میخچه یا پینه و پوست مرده اطراف بمالید. به دنبال محصولاتی باشید که حاوی اوره یا لاکتات آمونیوم هستند. این مواد به مرور زمان پوست را نرم می کنند.

سایر نکات مراقبتی عبارتند از:

اطراف پینه خود را با پدهای چسبی. می‌توانید پد  و سایر محصولات پینه را از داروخانه محلی خود خریداری کنید. پد به محافظت از میخچه یا پینه در برابر تحریک کمک می کند و درد و فشار را کاهش می دهد.

کفش هایی با اندازه و فرم مناسب بپوشید. کفش هایی با عرض و ارتفاع بیشتر در ناحیه پنجه بپوشید. خرید کفش را در پایان روز که پاهایتان کمی متورم شده است، در نظر بگیرید.

ناخن های پای خود را کوتاه نگه دارید. ناخن های بلند پا می توانند باعث شوند انگشتان پا به بالای کفش فشار بیاورند و باعث اصطکاک و افزایش فشار شوند.

ناخن های پا را مستقیماً کوتاه کنید. گوشه ها را گرد نکنید.

اگر میخچه یا پینه‌های شما دردناک است، از یک بسته سرد برای کاهش درد و تورم هر بار بیش از 10 تا 20 دقیقه استفاده کنید.

هرگز سعی نکنید میخچه یا پینه را با یک جسم نوک تیز برش دهید، بتراشید یا از بین ببرید.

اگر دیابت دارید، گردش خون ضعیفی دارید، مستعد ابتلا به عفونت هستید یا پوست ظریفی دارید، سعی نکنید میخچه یا پینه را درمان کنید. به پزشک مراجعه کنید.

می‌توانید با پیروی از نکات ساده‌ای که در این مقاله فهرست‌شده است، اکثر میخچه‌ها و پینه‌ها را مدیریت کنید – یعنی بعد از خیساندن پاها در آب گرم، میخچه یا پینه را با سنگ پا بردارید.

اگر ناهنجاری ساختاری در پا یا انگشتان پا دارید که منجر به ایجاد مکرر میخچه یا پینه می شود، پزشک ممکن است جراحی را در نظر بگیرد.

در این مورد، جراح ممکن است نیاز به برداشتن یا تراز مجدد بافت استخوان داشته باشد.

دلایل دیگر برای جراحی این است که میخچه ها یا پینه ها بسیار دردناک هستند، اگر شما را از راه رفتن راحت یا عادی باز می دارند، یا اگر باعث عود مجدد عفونت، زخم یا تجزیه بافت شوند.

در صورت داشتن میخچه یا پینه چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

شما باید به پزشک خود مراجعه کنید اگر:

شما دیابت دارید. افراد مبتلا به دیابت ممکن است دچار کمبود احساس یا نوروپاتی محیطی شوند که تشخیص درد مناسب را دشوار می کند.

افراد مبتلا به دیابت ممکن است گردش خون ضعیفی در پاها و پاهای خود داشته باشند که بهبود را دشوارتر می کند. میخچه و پینه حتی ممکن است عفونی شوند.

شما بیماری های زمینه ای دیگر یا شرایطی دارید که خطر عفونت را افزایش می دهد یا اگر پوست ظریفی دارید.

درمان های خانگی برای مدیریت میخچه یا پینه شما کار نمی کند.

شما فکر می کنید ممکن است ساختار یا تراز استخوانی غیرطبیعی داشته باشید که دلیل آن تشکیل مکرر میخچه و پینه است.

میخچه یا پینه شما دردناک است، درد بدتر می شود یا فکر می کنید عفونت دارید. علائم عفونت شامل قرمزی، درد، تورم و ترشح/چرک از میخچه یا پینه است.

درد پای شما شدید است یا هنگام راه رفتن احساس ناراحتی می کنید و نمی دانید چه چیزی ممکن است باعث آن شود.

خبر خوب این است که بیشتر میخچه ها و پینه ها جدی نیستند. شما معمولاً می توانید آنها را در خانه درمان کنید.

اما اگر دیابت یا بیماری زمینه‌ای دیگری دارید که خطر عفونت را افزایش می‌دهد، با پزشک خود برای درمان تماس بگیرید.

درباره دکتر آرمیتا آقاپور

دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.

ایشان پس از پایان تحصیلات خود در رشته پزشکی دانشگاه شیراز و گذراندن دوره های پوست و مو و زیبایی و اخذ سرتیفیکیت متعدد از شرکتها و مراکز آموزشی معتبر در زمینه انواع لیزر و جراحیهای سرپایی و تزریقات زیبایی آماده ارائه خدمات به مراجعین محترم می باشند.

اطلاعات تماس

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

آدرس ایمیل: info @dr-aghapour.com

منبع: https://dr-aghapour.com/

بیماری عروق کرونری قلبی چیست؟

پیوند بای پس عروق کرونر شامل گرفتن یک رگ خونی از قسمت دیگری از بدن (معمولاً قفسه سینه، پا یا بازو) و اتصال آن به شریان کرونر در بالا و زیر ناحیه باریک یا انسداد است.

این رگ خونی جدید به عنوان پیوند شناخته می شود. تعداد گرافت‌های مورد نیاز به شدت بیماری عروق کرونر قلب و تعداد رگ‌های خونی کرونری باریک بستگی دارد.

پیوند بای پس عروق کرونر تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، به این معنی که در طول عمل بیهوش خواهید شد. معمولا بین 3 تا 6 ساعت طول می کشد.

بهبودی پس از جراحی عروق کرونر

اکثر افراد پس از انجام پیوند عروق کرونر باید حدود 6 تا 8 روز در بیمارستان بمانند.

معمولاً حدود 6 تا 8 هفته پس از عمل باید یک قرار ملاقات بعدی داشته باشید.

بهبودی زمان می برد و همه با سرعت های کمی متفاوت بهبود می یابند.

به طور کلی، شما باید بعد از 1 روز روی صندلی بنشینید، بعد از 3 روز راه بروید و بعد از 5 یا 6 روز از پله ها بالا و پایین بروید.

پس از حدود 6 هفته باید بتوانید به بیشتر فعالیت های عادی خود از جمله کار، رانندگی و رابطه جنسی بازگردید. اگر کار بدنی سنگینی دارید، ممکن است لازم باشد مدت بیشتری از کار دور بمانید.

اکثر افراد در عرض 12 هفته بهبودی کامل پیدا می کنند.

خطرات جراحی عروق کرونر

مانند همه انواع جراحی، پیوند بای پس عروق کرونر خطر عوارض دارد.

این موارد معمولاً جزئی و قابل درمان هستند، مانند ضربان قلب نامنظم یا عفونت زخم، اما خطر عوارض جدی مانند سکته مغزی یا حمله قلبی نیز وجود دارد 

بعد از جراحی عروق کرونر

پس از انجام پیوند عروق کرونر، اکثر افراد بهبود قابل توجهی را در علائمی مانند تنگی نفس و درد قفسه سینه تجربه خواهند کرد و خطر حمله قلبی آنها کاهش می یابد.

اما پیوند بای پس عروق کرونر درمانی برای بیماری عروق کرونر قلب نیست.

اگر تغییری در سبک زندگی ایجاد نکنید، مانند رژیم غذایی سالم و ورزش منظم، شریان های پیوند شده شما نیز در نهایت سفت و باریک می شوند.

گاهی اوقات، پیوند بای پس عروق کرونر ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد یا ممکن است نیاز به روشی برای گشاد کردن عروق خود با استفاده از یک بالون کوچک و لوله ای به نام استنت (آنژیوپلاستی کرونر) داشته باشید.

جایگزین جراحی عروق کرونر

آنژیوپلاستی عروق کرونر جایگزین اصلی پیوند بای پس عروق کرونر است.

این یک عمل جراحی کمتر تهاجمی است که در آن یک لوله پلاستیکی طولانی، منعطف و توخالی به نام کاتتر در رگ خونی بازو یا کشاله ران شما قرار می گیرد.

نوک کاتتر تحت اشعه ایکس به شریان هایی که قلب شما را تامین می کنند هدایت می شود، تا جایی که باریک شدن شریان رخ داده است.

سپس یک بالون متصل به کاتتر برای گشاد شدن شریان باد می شود و یک لوله فلزی کوچک به نام استنت اغلب برای کمک به باز نگه داشتن شریان استفاده می شود.

معمولاً بهبودی پس از آنژیوپلاستی کرونری نسبت به پیوند بای پس عروق کرونر زمان کمتری دارد، اما احتمال بیشتری وجود دارد که این روش نیاز به تکرار داشته باشد.

همچنین، اگر چندین شریان کرونری مسدود و باریک شده باشند یا ساختار عروق خونی نزدیک قلب شما غیرطبیعی باشد، ممکن است آنژیوپلاستی عروق کرونر توصیه نشود.

خطرات یا عوارض این روش چیست؟

CABG یک جراحی بزرگ است، به این معنی که برخی از خطرات و عوارض بالقوه وجود دارد. در حالی که بیشتر این خطرات و عوارض قابل اجتناب یا درمان هستند، هنوز درک آنها مهم است. خطرات احتمالی عبارتند از:

ریتم نامنظم قلب (آریتمی). شایع ترین آریتمی بعد از CABG فیبریلاسیون دهلیزی است که باعث افزایش خطر سکته می شود. خوشبختانه، معمولاً فقط یک نگرانی موقتی است.

خون ریزی. این یک خطر برای هر جراحی بزرگ است. برای جلوگیری از این امر، افرادی که داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنند، باید قبل از جراحی، مصرف آنها را (با راهنمایی و نظارت پزشک خود) متوقف کنند.

عفونت ها. یکی دیگر از عوارض احتمالی جراحی عفونت است. هنگامی که عفونت ها در سراسر بدن شما پخش می شوند، می توانند باعث سپسیس شوند که یک واکنش بیش از حد تهدید کننده زندگی سیستم ایمنی شما است.

سپسیس یک اورژانس پزشکی است و داشتن دو یا چند مورد از علائم آن (ضربان قلب سریع، تب، لرز، گیجی، تنفس سریع یا گیجی) باید به اندازه حمله قلبی یا سکته خطرناک در نظر گرفته شود.

خوشبختانه، عفونت های عمده بعد از CABG به لطف مراقبت های جراحی و تکنیک های بهبود یافته نادر است.

گیجی یا هذیان. اینها علائمی مانند بی قراری، مشکل در تفکر واضح، مشکلات حافظه یا رفتار غیرمعمول شخصی (جایی که به نظر می رسد یک فرد متفاوت است) ایجاد می کنند.

مشکلات کلیوی.

سکته.

حمله قلبی.

شما باید طبق توصیه‌های پزشکی پس از عمل به پزشک خود مراجعه کنید. آنها ویزیت های بعدی را برنامه ریزی می کنند تا بتوانند عملکرد قلب شما را بررسی کنند، بخیه ها یا منگنه های باقی مانده را بردارند و مطمئن شوند که زخم های شما به خوبی بهبود می یابند.

در طول بهبودی خود، همچنین باید از راهنمایی های پزشک خود در مورد موارد زیر پیروی کنید:

داروهای خود را مصرف کنید. این یک بخش اساسی از بهبودی شما است و بسیار مهم است که داروها را دقیقاً همانطور که ارائه دهنده شما آنها را تجویز کرده است مصرف کنید.

اگر در مورد نحوه مصرف یا نگهداری داروهای خود سوالی دارید، باید در اسرع وقت این سوالات را از ارائه دهنده خود بپرسید.

به توانبخشی قلب بروید. این برنامه ها می توانند تفاوت بزرگی در بهبودی کلی شما و احساس شما پس از عمل ایجاد کنند.

از آنجا که آنها از نظر پزشکی تحت نظر هستند و توسط متخصصان پزشکی آموزش دیده کار می کنند، آنها همچنین می توانند به تشخیص هر گونه مشکل بالقوه یا علائم هشدار دهنده زودتر کمک کنند.

مراقب سلامت روان خود باشید. افرادی که تحت CABG قرار می گیرند ممکن است مشکلات سلامت روانی مانند اضطراب یا افسردگی را تجربه کنند.

اینها طبیعی هستند و جای شرمندگی ندارند. صحبت با متخصصان بهداشت روان در مورد این مسائل به همان اندازه مهم است که به یک ارائه دهنده در مورد مشکلات قلبی خود مراجعه کنید.

تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنید. اگرچه CABG می تواند جریان خون را بازیابی کند، مسائلی که باعث شده شما به CABG نیاز داشته باشید هنوز هم می تواند دوباره اتفاق بیفتد.

پیروی از راهنمایی های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در مورد بهبود سبک زندگی، از جمله رژیم غذایی و میزان ورزش، مهم است. بهبود سبک زندگی می تواند به شما کمک کند از عوارض بعدی در آینده جلوگیری کنید.

چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کنیم؟

در صورت داشتن هر یک از موارد زیر باید فوراً به بیمارستان مراجعه کنید:

• درد قفسه سینه.
• مشکل در تنفس.
• احساس سرگیجه یا سبکی سر.
• از حال رفتن یا غش کردن.
• تپش قلب (احساس ناخوشایند ضربان قلب بدون احساس نبض).
• افتادگی صورت یا ضعف در یک طرف بدن.
• گفتار نامفهوم یا تحریف شده.
• داشتن تب یا لرز.
• ضربان قلب یا تنفس سریع.

بای پس بیماری عروق کرونر جراحی است که می تواند تفاوت زیادی در احساس شما و طول کلی و کیفیت زندگی شما ایجاد کند. همچنین این یک روش بزرگ است و طبیعی است که در مورد انجام این جراحی نگران یا مضطرب باشید.

مشورت با پزشک مهم است زیرا آنها می توانند اطلاعات و منابعی را در اختیار شما قرار دهند که می تواند به شما در درک بهتر آنچه اتفاق می افتد کمک کند.

آنها همچنین می توانند شما را راهنمایی کنند که چه کاری می توانید انجام دهید تا به خودتان کمک کنید تا از عوارض جلوگیری کنید و بهترین نتیجه ممکن را داشته باشید.

درباره دکتر رامین بقایی

دکتر رامین بقایی متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) می‌باشد.

ارتباط با دکتر رامین بقایی

آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei

 منبع: https://dr-baghaei.com/

درمان هیپوسپادیاس در نوزادان 

هیپوسپادیاس زمانی اتفاق می‌افتد که دهانه مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می‌برد) در نوک آلت تناسلی قرار نداشته باشد. 

مجرای ادرار معمولاً در اوایل رشد جنین در حدود هفته 8 تا 14 بارداری تشکیل می شود. با این حال، در نوزادان مبتلا به هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار در هر نقطه از انتهای آلت تناسلی تا کیسه بیضه ایجاد می شود. 

این می‌تواند ادرار کردن را پیچیده‌تر کند و همچنین باعث شود آلت تناسلی به ظاهری کلاهدار پیدا کند زیرا تنها نیمه بالایی آلت تناسلی توسط پوست ختنه‌گاه پوشانده شده است.

انواع هیپوسپادیاس

هیپوسپادیاس به 3 نوع مختلف تقسیم می شود. تنوعی که کودک شما با آن تشخیص داده می شود به محل باز شدن مجرای ادرار بستگی دارد. این انواع عبارتند از:

دیستال - جایی که دهانه مجرای ادرار روی یا نزدیک سر آلت تناسلی قرار دارد، اما روی نوک آن نیست.

Midshaft - دهانه مجرای ادرار در امتداد ساقه آلت تناسلی قرار دارد.

پنوسکروتال - با سوراخ مجرای ادرار که در محل تلاقی آلت تناسلی و کیسه بیضه قرار دارد مشخص می شود.

اورولوژیست اطفال شما پس از معاینه می تواند به شما بگوید که کودک شما کدام نوع را دارد.

علائم هیپوسپادیاس در کودکان

بررسی هیپوسپادیاس معمولاً بخشی از معاینه معمول نوزادان پس از تولد است. با این حال، سایر علائم و نشانه های هیپوسپادیاس عبارتند از:

دهانه قابل مشاهده مجرای ادرار در محلی غیر از نوک آلت تناسلی

منحنی رو به پایین آلت تناسلی

ظاهر کلاهدار آلت تناسلی به دلیل پوشاندن تنها نیمه بالایی آلت تناسلی توسط پوست ختنه گاه است.

اسپری غیر طبیعی در هنگام ادرار

در برخی موارد، ممکن است قبل از تولد نوزاد در طی سونوگرافی، هیپوسپادیای شدید تشخیص داده شود. با این حال، احتمال اینکه در معاینه فیزیکی کودک شما پس از تولد متوجه شود، بسیار بیشتر است.

چه چیزی باعث هیپوسپادیاس می شود؟

هیپوسپادیاس یک بیماری مادرزادی است، به این معنی که در بدو تولد وجود دارد و در طول رشد جنین اتفاق می افتد. دلیل اینکه چرا برخی از کودکان به هیپوسپادیاس مبتلا می شوند و برخی دیگر دچار هیپوسپادیاس نمی شوند، معمولاً مشخص نیست.

با این حال، اعتقاد بر این است که برخی از عوامل خطر تولد نوزاد با این بیماری را افزایش می دهند. این شامل:

• سابقه خانوادگی هیپوسپادیاس
• ژنتیک خاصی که هورمون های مسئول تشکیل آلت تناسلی را مختل می کند.
• بارداری در افرادی که چاق در نظر گرفته می شوند.
• بارداری در افراد بالای 35 سال
• مصرف برخی هورمون ها درست قبل یا در طول بارداری

ترمیم هیپوسپادیاس

همه هیپوسپادیاها نیاز به اصلاح جراحی ندارند. اگر هیپوسپادیاس بسیار جزئی باشد، ممکن است بدون هیچ مشکل عملکردی با آن زندگی کنید، به این معنی که جراحی لازم نیست.

برای آن دسته از کودکانی که موارد برجسته‌تری از هیپوسپادیاس دارند، اکثر والدین تصمیم می‌گیرند این وضعیت را با جراحی اصلاح کنند تا از مشکلات بعدی جلوگیری کنند.

این معمولا زمانی انجام می شود که فرزند شما بیش از 12 ماه سن داشته باشد.جراحی هیپوسپادیاس معمولاً به صورت یک روز بیمار و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.

علاوه بر تغییر موقعیت دهانه مجرای ادرار، ممکن است از جراحی برای صاف کردن ساقه آلت تناسلی نیز استفاده شود.

بسته به شدت هیپوسپادیاس، همیشه نیازی به تغییر موقعیت دهانه مجرای ادرار نیست و ظاهر پوست ختنه گاه را می توان با ختنه یا بازسازی پوست ختنه گاه مطابق با انتخاب والدین اصلاح کرد.

اگر دهانه مجرای ادرار در نزدیکی قاعده آلت تناسلی قرار دارد، ممکن است لازم باشد از پیوندهای بافتی گرفته شده از پوست ختنه گاه یا داخل دهان کودک برای بازسازی کانال ادراری استفاده کنید.

جراحی هیپوسپادیاس بهتر است بین 6 ماهگی تا 3 سالگی (قبل از اینکه کودک شما آموزش توالت رفتن را آموزش دهد) انجام شود.

این زمانی است که خطر استرس روانی کودک و استفاده از بیهوشی عمومی هر دو کم است. پس از جراحی، کودک شما می تواند بلافاصله آب بنوشد و غذا بخورد.

تورم و درد جزئی طبیعی است و با ایبوپروفن و استامینوفن در خانه قابل درمان است. همچنین ممکن است پزشک برای جلوگیری از اسپاسم مثانه آنتی بیوتیک تجویز کند.

در دو هفته اول پس از جراحی فعالیت بدنی کودک خود را محدود کنید. پس از دو هفته، آنها معمولاً معاینه پس از عمل را با پزشک خود انجام می دهند و بخیه های آنها حل می شود.

در حالی که پسران به ندرت پس از جراحی هیپوسپادیاس عوارضی را تجربه می کنند، اما احتمال بروز مشکلات به دنبال اصلاح هیپوسپادیاس پروگزیمال بیشتر است.

عفونت و خونریزی نادر است و شایع ترین مشکل بعد از جراحی سوراخی (فیستول) است که در جای دیگری روی آلت تناسلی ایجاد می شود.

علاوه بر این، ممکن است اسکارهایی در مجرای ادرار ایجاد شود که می تواند در ادرار اختلال ایجاد کند.

اگر کودک شما نشت ادرار از سوراخ دوم یا کاهش جریان ادرار را تجربه کرد، فوراً با یک متخصص اورولوژی اطفال تماس بگیرید. هر دوی این عوارض نیاز به جراحی دوم دارند.

کودک شما باید حداقل شش ماه پس از جراحی هیپوسپادیاس صبر کند تا بافت‌هایش ترمیم شوند و قبل از انجام عمل دوم برای بستن فیستول یا از بین بردن جای زخم، اجازه دهند.

دکتر بهار اشجعی بهترین متخصص جراحی کودکان و نوزادان در تهران

بهترین جراح هیپوسپادیاس (هایپوسپادیازیس)، متخصصی است که در زمینه درمان بیماری های تناسلی یا دستگاه ادرای کودکان و نوزادان تجربه کافی را کسب کرده  و نمونه جراحی های هیپوسپادیاس موفقیت آمیز را در کارنامه حرفه ای خود ثبت کرده باشد.

دکتر بهار اشجعی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای بورد تخصصی در جراحی  کودکان و نوزادان است که به پشتوانه سال ها تجربه و جراحی های موفقیت آمیز هیپوسپادیاس، به عنوان یکی از بهترین جراحان هیپوسپادیاس در ایران شناخته می شود.

راه های ارتباط با ما

مطب:  تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ | ۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶ 

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/

کانتورینگ فک صورت (Jaw Contouring)

وقتی در آینه نگاه می کنید، آیا شکل فک خود را دوست دارید؟ یا، آیا می‌بینید که افتادگی و افتادگی پوست باعث می‌شود که شما را مسن‌تر از آنچه احساس می‌کنید به نظر می‌رساند؟ ممکن است تعجب کنید که آیا برای رفع این منبع ناامیدی به جراحی زیبایی نیاز دارید؟

انواع تکنیک های زاویه سازی فک

خبر خوب این است که شما گزینه های درمانی زیادی دارید که می توانند ظاهر این ناحیه را زیباتر کنید. تکنیک‌های غیرجراحی می‌توانند نتایج فوق‌العاده‌ای برای سفت کردن پوست و سفت کردن خط فک به شما ارائه دهند.

کاهش چربی و سفت کردن پوست با truSculpt iD

فناوری TruSculpt iD از انرژی فرکانس رادیویی (RF) برای تحریک سلول‌ها در ناحیه درمان استفاده می‌کند. در Apex Dermatology، این یکی از درمان‌های غیرجراحی است که ما برای رسیدگی به ناحیه زیر چانه شما توصیه می‌کنیم.

ممکن است برای بهترین نتیجه به جلسات درمانی متعددی نیاز داشته باشید. اپلیکاتورهای RF مورد استفاده در درمان truSculpt iD سلول های چربی موجود در زیر سطح پوست شما را گرم کرده و آنها را هدف قرار داده و از بین می برد.

بدن شما به طور طبیعی سلول‌های چربی مرده را در هفته‌های بعد پاک می‌کند و ناحیه درمان را صاف‌تر، براق‌تر و منحنی‌تر می‌کند. TruSculpt iD همچنین سلول‌های شما را برای ایجاد کلاژن جدید تحریک می‌کند و به مرور زمان پوست تحت درمان شما را سفت می‌کند.

با کیبلا از شر غبغب خود خلاص شوید.

Kybella تنها تزریقی مورد تایید FDA است که دو چانه را هدف قرار می دهد. پس از تزریق، مواد فعال در Kybella با هدف قرار دادن و از بین بردن سلول های چربی زیر چانه کار می کنند.

تنها در عرض چند هفته، می توانید لاغری و کانتورینگ قابل توجهی را در خط فک خود مشاهده کنید که نمایه شما را متحول می کند. این به عنوان یک سری درمان انجام می شود. مقادیر کم را می توان در نواحی خاص برای بازسازی و هدایت صورت به شکل های ایده آل تر استفاده کرد.

لیفتینگ صورت غیر جراحی را با Thermage FLX امتحان کنید.

این نوع درمان همچنین از انرژی RF برای نتایج کانتورینگ غیر جراحی استفاده می کند. اجرای غیر تهاجمی Thermage FLX تنها 30-90 دقیقه طول می کشد.

درمان Thermage FLX علاوه بر رفع خط فک پف کرده، تمام پوست صورت شما را صاف و سفت می‌کند تا نتایج کامل‌تر ضد پیری و جوان‌سازی بیشتری داشته باشد.  

این دستگاه بدون کاهش سلول های چربی پوست را لیفت و سفت می کند. این اغلب به عنوان یک درمان منفرد یا همراه با Fraxel برای ThermaFrax انجام می شود.

با Silhouette InstaLift™، لیفت فوری صورت را انتخاب کنید.

یکی دیگر از گزینه های آرایشی سریع، موثر و غیر جراحی برای سفت کردن پوست در خط فک و تازه کردن ظاهر کلی صورت شما، Silhouette InstaLift از فناوری انحصاری نخ InstaLift استفاده می کند. در اینجا نحوه عملکرد آن آمده است.

در مطب، تیم درماتولوژی Apex، سیستم نخ اختصاصی را در زیر لایه‌های بیرونی پوست شما قرار می‌دهد. این نخ ها اجازه می دهند حتی لایه های عمیق تر پوست شما برای ضد پیری طبیعی ظاهر شوند.

بلافاصله نتایج را مشاهده می کنید و درمان 2 سال طول می کشد. بیماران مرتباً آنقدر از درمان راضی هستند که در 2-3 سالگی برای دوره بعدی خود برمی گردند.

از قالب بندی مجدد خط فک خود با Volux یا Defyne لذت ببرید.

از پرکننده‌ها می‌توان برای زاویه سازی خط فک استفاده کرد که نمایه ایده‌آل‌تری ایجاد می‌کند و به پنهان کردن استخوان‌های پیشین کمک می‌کند. فیلرهای اسید هیالورونیک برای ایمنی، راحتی و کاهش خطر کبودی همراه با یک کانول قرار می گیرند.  

تغییر موقعیت به آرامی وسط صورت و پایین صورت می تواند هارمونی صورت را بهبود بخشد.

درباره دکتر آرمیتا آقاپور

دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.

ایشان پس از پایان تحصیلات خود در رشته پزشکی دانشگاه شیراز و گذراندن دوره های پوست و مو و زیبایی و اخذ سرتیفیکیت متعدد از شرکتها و مراکز آموزشی معتبر در زمینه انواع لیزر و جراحیهای سرپایی و تزریقات زیبایی آماده ارائه خدمات به مراجعین محترم می باشند.

اطلاعات تماس

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

آدرس ایمیل: info @dr-aghapour.com

منبع: https://dr-aghapour.com/

جراحی دریچه قلب

قلب پمپی است که از بافت ماهیچه ای ساخته شده است. دارای چهار محفظه پمپاژ است: دو محفظه بالایی به نام دهلیز و دو محفظه پایینی به نام بطن. دریچه های بین هر یک از محفظه های پمپاژ قلب باعث می شود خون در قلب به جلو جریان یابد.

• دریچه سه لتی. بین دهلیز راست و بطن راست قرار دارد.
• دریچه ریوی. بین بطن راست و شریان ریوی قرار دارد.
• دریچه میترال. بین دهلیز چپ و بطن چپ قرار دارد.
• دریچه آئورت. بین بطن چپ و آئورت قرار دارد.

هنگامی که دریچه ها آسیب دیده یا بیمار هستند و آنطور که باید کار نمی کنند، ممکن است نیاز به تعمیر یا تعویض داشته باشند. شرایطی که ممکن است باعث اختلال در عملکرد دریچه قلب شود، تنگی دریچه (سفتی) و نارسایی دریچه (دریچه نشتی) است.

هنگامی که یک (یا چند) دریچه تنگی (سفت) می شود، قلب باید سخت تر کار کند تا خون را از طریق دریچه پمپ کند. دریچه ها ممکن است در اثر عفونت (مانند تب روماتیسمی یا استاف) و پیری باریک و سفت شوند.

اگر یک یا چند دریچه نشتی داشته باشد، خون به سمت عقب نشت می کند، به این معنی که خون کمتری در جهت درست پمپاژ می شود. بر اساس علائم و وضعیت کلی قلب شما، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است تصمیم بگیرد که دریچه یا دریچه‌های بیمار باید با جراحی تعمیر یا تعویض شوند.

به طور سنتی، جراحی قلب باز برای ترمیم یا جایگزینی دریچه های قلب استفاده می شود. این به این معنی است که یک برش بزرگ در قفسه سینه ایجاد می شود و قلب برای مدتی متوقف می شود تا جراح بتواند دریچه (ها) را تعمیر یا جایگزین کند.

تکنیک های جدیدتر و کمتر تهاجمی برای جایگزینی یا ترمیم دریچه های قلب ایجاد شده است. روش‌های کم تهاجمی برش‌های کوچک‌تری ایجاد می‌کنند و به معنای درد کمتر پس از آن و اقامت کوتاه‌تر در بیمارستان است.

چرا ممکن است به جراحی تعمیر یا تعویض دریچه قلب نیاز داشته باشم؟

جراحی تعمیر یا تعویض دریچه برای اصلاح مشکلات ناشی از یک یا چند دریچه قلب بیمار انجام می شود. اگر دریچه(های) قلب شما آسیب ببیند یا بیمار شود، ممکن است علائم زیر را داشته باشید:

• سرگیجه
• درد قفسه سینه
• مشکلات تنفسی
• تپش قلب
• ادم (تورم) پا، مچ پا یا شکم (شکم)
• افزایش سریع وزن به دلیل احتباس مایعات

ممکن است دلایل دیگری وجود داشته باشد که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما جراحی ترمیم یا تعویض دریچه قلب را توصیه کند.

خطرات جراحی ترمیم یا تعویض دریچه قلب چیست؟

خطرات احتمالی جراحی ترمیم یا تعویض دریچه قلب عبارتند از:

• خونریزی حین یا بعد از جراحی
• لخته های خونی که می توانند باعث حمله قلبی، سکته مغزی یا مشکلات ریوی شوند.
• عفونت
• ذات الریه
• پانکراتیت
• مشکلات تنفسی
• آریتمی (ریتم غیر طبیعی قلب)
• دریچه تعمیر یا تعویض شده به درستی کار نمی کند.
• مرگ

بسته به شرایط پزشکی خاص شما ممکن است خطرات دیگری نیز وجود داشته باشد. قبل از انجام عمل حتماً در مورد هرگونه نگرانی با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

جراحی تعویض دریچه قلب چگونه انجام می شود؟

جراحی تعویض دریچه قلب را می توان با هر یک از این دو روش انجام داد:

جراحی قلب باز: روش سنتی جراحی قلب که در آن یک برش بزرگ در قفسه سینه ایجاد می شود. قلب برای مدتی متوقف می شود تا جراح بتواند دریچه را تعمیر یا تعویض کند.

جراحی قلب کم تهاجمی: اینها تکنیک های جدیدتری هستند که در آن پزشکان برش های کوچکتری روی قفسه سینه ایجاد می کنند تا دریچه های قلب را جایگزین کنند.

دریچه های بیمار ممکن است با هر یک از دریچه های مصنوعی جایگزین شوند که عبارتند از:

دریچه مکانیکی ساخته شده: از پلاستیک با پوشش کربن ساخته شده است، دریچه مکانیکی بادوام ترین نوع دریچه است که معمولاً برای تمام طول عمر شما دوام می آورد.

دریچه دهنده: این یک دریچه واقعی انسانی است که از یک اهداکننده گرفته شده و در قلب شما کاشته شده است (کاشت دریچه اهداکننده). معمولا بین 10 تا 20 سال عمر می کند.

دریچه بافتی: این نوع دریچه قلب که از دریچه‌ها یا بافت‌های حیوانی ایجاد می‌شود، انتظار می‌رود تا ۱۰ تا ۲۰ سال پس از جراحی سالم بماند.

پزشک شما در مورد مزایا و خطرات گزینه های جراحی موجود و همچنین انواع دریچه ها صحبت خواهد کرد.

جراحی تعویض دریچه قلب چه خطراتی دارد؟

جراحی تعویض دریچه قلب یک جراحی بزرگ است که گاهی اوقات می تواند تهدید کننده زندگی باشد. خطرات احتمالی این جراحی عبارتند از:

• خونریزی حین یا بعد از جراحی
• لخته‌های خونی که می‌توانند در رگ‌های خونی لخته شوند.
• قلب (و باعث حمله قلبی شود)
• مغز (و باعث سکته مغزی)
• ریه ها (و باعث دشواری شدید در تنفس می شود)
• عفونت زخم عمل
• عفونت ریه ها، مانند ذات الریه
• پانکراتیت (التهاب پانکراس)
• آریتمی (ریتم غیر طبیعی قلب)
• خرابی دریچه جدید (کاشته شده)

دریچه های مکانیکی از نوع خاصی از کربن یا تیتانیوم و سایر مواد محکم ساخته می شوند. مزیت اصلی آنها دوام آنها است: یک دریچه مکانیکی معمولاً تا پایان عمر فرد دوام می آورد.

با این حال، لخته های خون می توانند در فلپ ها یا لولاهای دریچه قرار گیرند و از عملکرد صحیح دریچه جلوگیری کنند. این می تواند یک وضعیت به طور قریب الوقوع تهدید کننده زندگی باشد.

علاوه بر این، این لخته ها ممکن است شکسته شوند و از طریق جریان خون حرکت کنند. اگر لخته یک شریان مغز را مسدود کند، باعث سکته می شود. برای جلوگیری از این مشکل، تقریباً همه افرادی که دریچه‌های مکانیکی قلب دریافت می‌کنند، باید تا آخر عمر از داروهای ضد لخته، معمولاً وارفارین (کومادین) استفاده کنند.  

دریچه های بافتی، که از دریچه های قلب خوک یا بافت کیسه قلب گاو ساخته می شوند، معمولاً حدود 15 سال عمر می کنند. اما معمولاً نیازی به استفاده مادام العمر از داروهای ضد انعقاد ندارند.

افراد مسن در برابر عوارض جانبی خونریزی دهنده وارفارین آسیب پذیرتر هستند. آنها همچنین کمتر احتمال دارد که دریچه های جدید خود را بیشتر زنده کنند. بنابراین برای آنها معمولاً دریچه بافتی انتخاب بهتری در نظر گرفته می شود.

با این حال، برای افرادی که در حال حاضر وارفارین را برای مشکل دیگری مانند فیبریلاسیون دهلیزی یا ترومبوز ورید عمقی مصرف می‌کنند، یک دریچه مکانیکی ممکن است منطقی‌تر باشد.

دکتر رامین بقایی تهرانی یکی از بهترین و حرفه‌ای ترین جراحان قلب در تهران هستند که نه تنها به جراحی تخصصی قلب در بزرگسالان، بلکه در جراحی قلب نوزادان و کودکان نیز از مهارت و تسلط بالایی برخوردار هستند.

ایشان پس از فارغ‌التحصیلی از تخصص جراحی در دانشگاه تهران، به تحصیل در رشته پزشکی عمومی در دانشگاه تهران مشغول شدند و سپس با بورسیه تحصیلی تحصیلات تکمیلی به مدت 1 سال در بیمارستان پیتیه در پاریس فعالیت داشتند.

دکتر رامین بقایی با سابقه‌ای 20 ساله جان بسیاری از بیماران قلبی را نجات دادند و سلامتی و زندگی دوباره را به آن‌ها هدیه دادند.

آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei

منبع: https://dr-baghaei.com/ 

گاستروانتریت (Gastroenteritis)

اگر کودک شما می گوید معده او اغلب درد می کند، ممکن است در روده خود مشکل داشته باشد، لوله دراز و پیچ خورده ای که به بدن در هضم غذاها کمک می کند.

بیشتر اختلالات روده در کودکان قابل مدیریت است. نکته کلیدی این است که با پزشک کودک خود برای یافتن درمان مناسب کار کنید.

مشکلات جدی روده در کودکان

دو مورد از اختلالات روده ای جدی در کودکان عبارتند از:

بیماری سلیاک. کودکان مبتلا به سلیاک نمی توانند گلوتن را جذب کنند، پروتئینی که در گندم، چاودار، جو، فارینا و بلغور یافت می شود. دریافت ویتامین D کافی برای آنها سخت است.

همچنین دریافت کلسیم کافی برای آنها سخت است، بنابراین اغلب استخوان های شکننده و ضعیف یا پوکی استخوان دارند. بیماری سلیاک در خانواده ها منتقل می شود.

بیماری التهابی روده (IBD). این به احتمال زیاد کودکان بزرگتر و نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهد.

دو نوع اصلی بیماری کرون است که می تواند هر بخشی از دستگاه گوارش را درگیر کند و کولیت اولسراتیو که معمولاً فقط قسمت پایینی روده را درگیر می کند.

علائم ناراحتی روده

علائم اختلالات روده متفاوت است اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد یا گرفتگی معده
• اسهال یا یبوست
• از دست دادن اشتها
• نفخ یا گاز
• کاهش وزن یا افزایش وزن
• عدم رشد (نشانه یک وضعیت شدید)
• مشکلات تغذیه ای مانند از دست دادن استخوان
• کم آبی بدن

علائم کودک شما به موارد زیر بستگی دارد:

• جایی که اختلال در بدن آنهاست.
• چقدر جدی است.
• اگر باعث مشکلات سلامتی دیگری شود.
• درمانی که دریافت می کنند.
• چقدر خوب به درمان ها پاسخ می دهند.

علائمی که اغلب اتفاق می‌افتند می‌توانند برنامه روزانه کودک شما را مختل کنند. به عنوان مثال، اگر آنها مبتلا به IBD هستند و مکرر گرفتگی معده یا اسهال دارند، ممکن است مدرسه و رویدادهای اجتماعی را از دست بدهند.

اثرات دراز مدت مشکلات روده

با گذشت زمان، کودک مبتلا به اختلال روده ممکن است موارد زیر را داشته باشد 

• مشکلات جذب کلسیم
• استخوان های ضعیف یا شکننده
• پوست، چشم یا مفاصل ملتهب
• مشکلات رشد
• بلوغ تاخیری
• سوء تغذیه
• کم خونی

تشخیص و درمان اختلالات روده

اگر کودک شما علائم اختلال روده ای دارد، به پزشک مراجعه کنید. هرچه زودتر تشخیص داده شوند، زودتر علائم آنها قابل درمان است.

درمان اختلال روده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

دارو برای کاهش علائم و التهاب

تغییر در عادات غذایی. به عنوان مثال، اگر کودک شما مبتلا به بیماری سلیاک است، حذف گلوتن از رژیم غذایی او علائم او را کاهش می دهد.

کودکان مبتلا به IBD ممکن است رژیم غذایی حذفی داشته باشند یا شیر خشک مخصوص را از طریق لوله تغذیه دریافت کنند.

جراحی. برای برداشتن نواحی ملتهب یا آسیب دیده روده در برخی موارد IBD، اگرچه این امر نادر است.

عفونت روده یا گاستروانتریت

گاستروانتریت (یا معده) یک عفونت روده است که باعث اسهال و گاهی استفراغ می شود. اسهال حرکات روده آبکی و آبریزش است. 

استفراغ ممکن است به سرعت برطرف شود، اما اسهال ممکن است تا 10 روز طول بکشد. حملات معده می تواند باعث کم آبی بدن شود که می تواند برای نوزادان بسیار کم سن خطرناک باشد.

علل گاستروانتریت در کودکان

گاستروانتریت توسط عوامل مختلفی ایجاد می شود - از جمله ویروس ها، باکتری ها، سموم باکتریایی، انگل ها، مواد شیمیایی خاص و برخی داروها.

اگر کودک شما بیش از یک بار دچار گاسترو می شود، ممکن است هر بار علت آن متفاوت باشد.

گاستروانتریت عفونی در کودکان

گاستروانتریت می تواند به سرعت گسترش یابد. گاستروانتریت عفونی توسط ویروس ها، باکتری ها یا انگل ها ایجاد می شود.

معمولاً از طریق غذا یا نوشیدنی وارد بدن می شود. برخی از انواع رایج گاستروانتریت عفونی عبارتند از:

• عفونت اشریشیاکلی
• عفونت کمپیلوباکتر
• عفونت کریپتوسپوریدیوم
• ژیاردیازیس
• سالمونلوز
• شیگلوزیس
• گاستروانتریت ویروسی

علائم گاستروانتریت

کودکان ممکن است همه علائم را نداشته باشند، اما به طور کلی، علائم گاستروانتریت می تواند شامل موارد زیر باشد:

• از دست دادن اشتها
• نفخ
• حالت تهوع
• استفراغ
• گرفتگی شکم
• درد شکم
• اسهال
• مدفوع خونی (مثل) - در برخی موارد
• چرک در مدفوع - در برخی موارد
• به طور کلی احساس ناخوشی - از جمله بی حالی و بدن درد.

کودکان مبتلا به گاستروانتریت باید به نوشیدن ادامه دهند.

اگر کودک شما مبتلا به گاستروانتریت است، مطمئن شوید که مایعات شفاف (یا شیر مادر در صورتی که کودک شما شیر می دهد) بنوشد.

نوزادان زیر 6 ماه می توانند به سرعت با دستگاه گوارش بیمار شوند - آنها به مایعات اضافی برای جایگزینی مایعات از دست رفته در اثر اسهال و استفراغ نیاز دارند.

اگر شیر می دهید این کار را ادامه دهید. اگر از بطری تغذیه می کنید، در 12 ساعت اول مایعات شفاف به بدن بدهید، سپس شیر خشک معمولی را در مقادیر کمتر و مکرر بدهید.

مهم است که مایعات مصرف شود حتی اگر اسهال بدتر شود. این کمک خواهد کرد اگر شما:

هر بار که نوزادان استفراغ کردند، به آنها نوشیدنی بدهید.

بعد از هر استفراغ یا اسهال به کودکان بزرگتر یک نوشیدنی (150 تا 200 میلی لیتر) بدهید.

اگر کودکتان زیاد استفراغ می کند (هر 15 دقیقه یک لقمه) اغلب مقدار کمی مایعات بدهید.

چگونه از گسترش گاستروانتریت جلوگیری کنیم؟

شستن دست‌ها از مد افتاده با آب و صابون هنوز بهترین دفاع در برابر گسترش گاستروانتریت است.

در صورتی که:

اطمینان حاصل کنید که همه اعضای خانواده به طور مرتب دست های خود را بشویید، به خصوص بعد از استفاده از توالت و قبل از غذا خوردن.

دست های کودک خود را بعد از استفاده از توالت و قبل و بعد از غذا خوردن با آب گرم و صابون بشویید.

قبل از شیر دادن و بعد از تعویض پوشک کودک دست های خود را بشویید.

سطح های آشپزخانه، اسباب بازی ها، صندلی توالت، میزهای تعویض پوشک و شیرآلات را تمیز کنید تا مطمئن شوید که عفونت را به دیگران در خانه منتقل نمی کنید.

کودک خود را تا 48 ساعت پس از پایان علائم او از دیگران دور نگه دارید. اگر علائم ادامه یافت، به پزشک عمومی خود مراجعه کنید.

اجازه ندهید فرزندتان تا 48 ساعت پس از پایان علائمش به مراقبت از کودک یا مدرسه برود.

با نشان دادن چگونگی تبدیل شدن به یک قهرمان صابونی، به کودک خود بهداشت خوب دست را آموزش دهید!

به یاد داشته باشید شستن دست ها با آب و صابون بهترین راه برای جلوگیری از عفونت معده و روده است. ضدعفونی‌کننده‌های دست مبتنی بر الکل در حالی که در برابر برخی ویروس‌ها (مانند ویروس کرونا) موثر هستند، در برابر گاستروانتریت مؤثر نیستند.

تشخیص گاستروانتریت یا عفونت روده

پزشک شما احتمالاً گاستروانتریت ویروسی (آنفولانزای معده) را بر اساس علائم، معاینه فیزیکی و گاهی اوقات بر اساس وجود موارد مشابه در شهر شما تشخیص خواهد داد.

آزمایش سریع مدفوع می تواند روتاویروس یا نورویروس را تشخیص دهد، اما هیچ آزمایش سریعی برای سایر ویروس هایی که باعث گاستروانتریت می شوند وجود ندارد.

در برخی موارد، پزشک ممکن است از شما بخواهد نمونه مدفوع را برای تشخیص عفونت احتمالی باکتریایی یا انگلی آزمایش کند. 

هنگامی که کودک شما عفونت روده ای دارد، مهمترین هدف جایگزینی مایعات و املاح از دست رفته است. این پیشنهادات ممکن است کمک کند:

به کودک خود کمک کنید تا آب بدن خود را تامین کند. به کودک خود یک محلول آبرسانی خوراکی بدهید که در داروخانه ها بدون نسخه در دسترس است. اگر در مورد نحوه استفاده از آن سوالی دارید با پزشک خود صحبت کنید.

به کودک خود آب ساده ندهید – در کودکان مبتلا به گاستروانتریت، آب به خوبی جذب نمی شود و به اندازه کافی جایگزین الکترولیت های از دست رفته نمی شود. از دادن آب سیب به کودک خود برای آبرسانی مجدد خودداری کنید زیرا می تواند اسهال را بدتر کند.

پس از هیدراته شدن، کودک خود را به رژیم غذایی عادی برگردانید. هنگامی که کودکتان آبرسانی کرد، او را با رژیم غذایی عادی خود آشنا کنید. این ممکن است شامل نان تست، ماست، میوه ها و سبزیجات باشد.

از غذاهای خاص خودداری کنید. به کودک خود غذاهای شیرین مانند بستنی، نوشابه و آب نبات ندهید. اینها می توانند اسهال را بدتر کنند.

اطمینان حاصل کنید که کودک شما به اندازه کافی استراحت می کند. ممکن است بیماری و کم آبی کودک شما را ضعیف و خسته کرده باشد.

از دادن داروهای ضد اسهال که در فروشگاه خریداری شده است به کودک خود خودداری کنید، مگر اینکه پزشکتان توصیه کند. آنها می توانند خلاص شدن از شر ویروس را برای بدن کودک شما دشوارتر کنند.

بهترین متخصص اطفال برای درمان عفونت روده در کودکان

دکتر بهار اشجعی یکی از برجسته ترین متخصصان اطفال در تهران است. ایشان با سال ها کار در زمینه درمان بیماری های نوزادان و کودکان با علم به روز، مهارت بالا و همچنین استفاده از به روز ترین تجهیزات پزشکی توانسته به بهبود بسیاری از کودکان کشور عزیزمان کمک کند. اگر فرزند شما از علائم عفونت روده رنج می‌برد و قصد دارید به بهترین نحو مشکل به وجود امده را درمان کنید، کافی است تلفن را برداشته و با استفاده از شماره های مندرج در سایت، تعیین وقت کنید.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ 

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/

مزوتراپی چیست؟

مزوتراپی کلمه ای است که از دو کلمه لاتین "meso" و "therapy" گرفته شده است. مزوتراپی که در لغت به معنای «درمان متوسط» است، نوعی درمان زیبایی است.

این روشی است که بر روی لایه میانی پوست با استفاده از سوزن به عنوان روشی مشابه طب سوزنی انجام می شود.

فرآیند تزریق آمینو اسیدها، مواد معدنی، آنزیم ها و ویتامین ها به لایه میانی پوست با کمک سوزن (گاهی به تنهایی یا مخلوط با یکدیگر)، مزوتراپی نامیده می شود.

از نظر قانونی، مزوتراپی را می توان برای همه افراد سالم بالای 18 سال اعمال کرد. با این حال، افرادی هستند که شرایطی دارند که مزوتراپی را نمی توان اعمال کرد یا شرایطی دارند که مانع از اعمال مزوتراپی می شوند.

مزوتراپی کاربرد و حوزه کاربرد بسیار وسیعی دارد. عوامل مختلفی مانند وضعیت سلامتی، سن، ویژگی‌های فیزیکی و نیاز فرد، شرایطی هستند که محتوای تزریقی را با استفاده از میکرواینجکشن تغییر می‌دهند.

مزوتراپی چگونه انجام می شود؟

مزوتراپی با استفاده از سوزن های بسیار ظریف و تزریق محلول های مخصوص به لایه میانی پوست در ناحیه مربوطه انجام می شود. این یک درمان برای آسیب های پوستی و تنظیم گردش خون ضعیف است.

محتوای محلول‌ها به منطقه کاربرد، هدف مصرف، سن فرد و بسیاری از عوامل دیگر مانند مواد مورد نیاز فرد (ویتامین‌های شخصی، اسیدهای آمینه و مواد معدنی) بستگی دارد.

قبل از استفاده از مزوتراپی، ابتدا یک معاینه فیزیکی انجام می شود. پس از معاینه فیزیکی بیمار، تشخیص قطعی در مورد هر ناراحتی بیمار داده می شود.

پس از نهایی شدن، می توان یک کرم بی حس کننده را روی ناحیه اعمال بر روی فرد اعمال کرد. برای هر بیمار از سوزن‌های یکبار مصرف استفاده می‌شود و محلول‌هایی که برای بیمار مناسب تشخیص داده می‌شود روی آن ناحیه اعمال می‌شود.

گاهی اوقات می توان آن را با استفاده از یک تفنگ مکانیکی اعمال کرد تا فرآیند تزریق در ناحیه ای که اغلب در آن اعمال می شود آسان شود.

تزریق زاویه دار توسط پزشک به لایه میانی پوست در ناحیه ای که نیاز به درمان است انجام می شود. مقدار بسیار کمی از محلول به این ناحیه تزریق تزریق می شود.

جلسات مزوتراپی بیشتری را می توان با توجه به نیاز ناحیه خاصی از پوست انجام داد. این یک روش درمانی سرپایی است که پس از استفاده نیازی به پانسمان ندارد.

در صورت عدم بروز عارضه، بیمار پس از استفاده به راحتی می تواند به زندگی عادی خود ادامه دهد.

انواع مزوتراپی چیست؟

بسته به روش تزریق، سه نوع مزوتراپی متفاوت وجود دارد. سه نوع مختلف عبارتند از: مزوتراپی نقطه به نقطه، مزوتراپی پوست فوقانی و مزوتراپی جامع.

علاوه بر این، مزوتراپی به انواع مختلفی مانند مزوتراپی مو، مزولیفتینگ و مزوتراپی بدن با توجه به حوزه کاربرد تقسیم می شود.

مزوتراپی یکی از روش های بسیار محبوب زیبایی است. قبل از انجام فرآیند مزوتراپی، نیازها، سن و وضعیت سلامتی فرد بررسی می شود که بر اساس آن مواد مناسب مانند اسیدهای آمینه، آنزیم ها، هورمون ها، مواد معدنی، ویتامین ها، آنتی اکسیدان ها و اسید هیالورونیک تهیه می شود.

این مواد آماده شده با فرآیند مزوتراپی روی پوست جایی که نیاز است اعمال می شود. این مواد که بر روی بافت پوست اعمال می شوند، ساختارهایی به نام کلاژن و الاستین را تحریک می کنند که پوست را زنده و سفت نگه می دارند.

این ساختارهای تحریک شده باعث تسریع گردش خون در ناحیه اعمال شده و تنظیم پاسخ ایمنی و گردش خون در سیستم لنفاوی می شود. همه این موارد با هم باعث تجدید پوست می شوند.

بافت زیر جلدی ترمیم می شود و به این ترتیب بافت های شل شده سفتی قدیمی خود را به دست می آورند و جوان سازی می شود.

نتایج و میزان موفقیت بسته به عواملی مانند تعداد جلسات، نسبت صحیح مواد تزریق شده و خود شخص متفاوت است.

مزوتراپی چه مزایایی دارد؟

مزوتراپی یک روش درمانی است که بسته به ناحیه مورد استفاده، فواید زیادی را به طرق مختلف ارائه می دهد.

بسیاری از مشکلات مانند ترک، چین و چروک، لکه های خورشیدی، لکه های پوستی، مشکلات پوستی، چاق شدن ناحیه ای، سلولیت در نواحی استفاده را از بین می برد.

این یک روش درمانی است که به ویژه برای افراد مبتلا به طاسی و مشکلات مو مانند آلوپسی که به عنوان یک مشکل ریزش مو در بین عموم شناخته می شود، استفاده می شود.

باعث رشد مو در ناحیه طاس می شود. درد حاد یا مزمن را در هر قسمت از بدن شما تسکین می دهد. این می تواند به ویژه برای برخی از مشکلات عروقی و آسیب هایی که هنگام انجام ورزش رخ می دهد مفید باشد.

یکی از مزایای اصلی مزوتراپی این است که یک روش غیرجراحی است که شامل حداقل زمان استراحت است.

برخلاف روش های جراحی تهاجمی که نیاز به بیهوشی عمومی و دوره نقاهت طولانی دارند، مزوتراپی را می توان در عرض چند دقیقه انجام داد و بیماران بلافاصله پس از آن می توانند به فعالیت های عادی خود بازگردند.

مزوتراپی همچنین یک روش درمانی بسیار متنوع است که می تواند برای رفع طیف وسیعی از مسائل مورد استفاده قرار گیرد.

چه به دنبال جوانسازی پوست خود، کاهش ظاهر سلولیت یا افزایش رشد مو باشید، مزوتراپی می تواند به شما کمک کند.

علاوه بر این مزوتراپی یک درمان ایمن و موثر با حداقل عوارض جانبی است. تزریق ها با سوزن های بسیار ظریف انجام می شود، ناراحتی را به حداقل می رساند و خطر کمی برای زخم یا عفونت وجود دارد.

عوارض و آسیب های مزوتراپی

استفاده از مزوتراپی مانند هر عمل پزشکی دارای عوارض جانبی است. عوارض جانبی که پس از استفاده از مزوتراپی ایجاد می شود معمولاً طولانی نمی ماند.

بروز عوارض جانبی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی از بیماران هیچ عارضه جانبی را تجربه نمی کنند. برخی از داروهایی که در حین مزوتراپی استفاده می شوند می توانند باعث واکنش های آلرژیک در افراد شوند.

به منظور جلوگیری از واکنش های آلرژیک، واکنش های پوستی باید با استفاده از دارو در قسمت کوچکی از سطح پوست دقیقاً 24 ساعت قبل از مزوتراپی کنترل شود. عوارضی که بعد از مزوتراپی مشاهده می شود به شرح زیر است:

• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• تورم پوست
• حساسیت پوست
• احساس خارش و سوزش روی پوست
• بثورات روی سطح پوست
• کبودی روی سطح پوست

واکنش هایی مانند بثورات پوستی و جوش ممکن است در افرادی که پوست بسیار حساس دارند دیده شود. ممکن است اسکارهای تیره در ناحیه کاربرد مزوتراپی وجود داشته باشد.

مزوتراپی برای جوانسازی پوست

با افزایش سن، پوست ما به طور طبیعی کلاژن و الاستین را از دست می دهد که منجر به خطوط ظریف، چین و چروک و افتادگی می شود.

مزوتراپی می‌تواند با تحریک تولید کلاژن و الاستین، به معکوس کردن این علائم پیری کمک کند و به پوستی صاف‌تر، سفت‌تر و جوان‌تر منجر شود.

مزوتراپی علاوه بر بهبود بافت و تن پوست می تواند به کاهش لکه های ناشی از افزایش سن، آسیب های ناشی از نور خورشید و سایر علائم آسیب پوست کمک کند.

نکاتی که بعد از مزوتراپی باید به آن توجه کرد!

پس از انجام مزوتراپی مواردی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد. فردی که تحت مزوتراپی قرار می گیرد، قطعاً نباید از داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین قبل و بعد از مصرف استفاده کند.

در 10 تا 15 ساعت اول پس از استفاده از مزوتراپی، هیچ آبی نباید به ناحیه کاربرد لمس شود. لباس های تنگ مانند شلوار جین تنگ نباید بعد از استفاده از آن استفاده شود زیرا می تواند بر گردش خون تأثیر بگذارد.

در دو روز اول پس از استفاده از مزوتراپی، فرد نباید از لحاظ فیزیکی به خود فشار بیاورد. در 10 تا 15 ساعت اول پس از مزوتراپی نباید از آرایش روی پوست استفاده کرد.

قبل و بعد از مزوتراپی نباید از داروهای ضد التهابی استفاده کرد. حتما باید قبل و بعد از مزوتراپی مواد غذایی سالم مصرف کنید. الکل، کافئین، سیگار کشیدن و غذاهای پر پروتئین نباید مصرف شود.

به منظور جلوگیری از تورم، کبودی و قرمزی در ناحیه استعمال، کمپرس سرد روی ناحیه و اطراف آن انجام شود. کمپرس چای بابونه سرد یا ژل سرد برای این فرآیند کافی است.

ناحیه ای که مزوتراپی در آن اعمال می شود نباید خراشیده شود. هیچ فشاری نباید به ناحیه مربوطه وارد شود. برای جلوگیری از عفونت تا حد امکان نباید آن ناحیه را لمس کرد.

قبل از دست زدن به محل مورد نظر، دست ها باید شسته شوند. تمام توصیه های پزشک باید در نظر گرفته شود و بدون از قلم انداختن رعایت شود.

مزوتراپی در چه شرایطی ناخوشایند است؟

مزوتراپی در شرایط خاصی توصیه نمی شود. این شرایط به شرح زیر است:

• زنان حامله
• مادران شیرده
• افرادی که سابقه فلج دارند.
• بیماران دیابتی که مجبور به استفاده از انسولین هستند.
• بیماران سرطانی
• بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی خون
• افرادی که به هر ماده ای که در فرآیند میکرواینجکشن استفاده می شود حساسیت دارند.
• افرادی که مشکل کهیر دارند.
• افراد مبتلا به بیماری های قلبی که با استفاده از چندین دارو درمان می شوند.

مزوتراپی بدون سوزن چیست؟

این یک روش مزوتراپی است که با استفاده از دستگاه های اولتراسونیک برای افرادی که به روش مزوتراپی با استفاده از سوزن حساس هستند انجام می شود.

دستگاه اولتراسونیک مخلوط دارو را بدون استفاده از سوزن به پوست منتقل می کند. دستگاه اولتراسونیک به غشای سلولی که معمولاً نیمه تراوا است اجازه می دهد تا برای مدت کوتاهی کاملاً نفوذپذیر شود.

غشای سلولی که کاملاً نفوذپذیر می شود، مایع منتقل شده را با بردن آن به داخل سلول جذب می کند.

مزوتراپی بدون سوزن برای درمان مو، افزایش تعادل رطوبت در پوست و مو، سفت کردن بدن، کاهش چین و چروک سطح پوست و جوانسازی صورت استفاده می شود.

بر اساس نتایج تحقیق، روش مزوتراپی با سوزن نتایج موفق تری نسبت به روش های مزوتراپی بدون سوزن داشته است. موثرترین کاربرد در مزوتراپی با استفاده از سوزن انجام می شود.

مزوتراپی بدون سوزن روشی است که توسط افرادی که به سوزن حساس هستند ترجیح می دهند.

زمینه های استفاده از مزوتراپی چیست؟

مزوتراپی به عنوان یک روش تسکین درد در بیماری های دردناک کوتاه مدت و طولانی مدت مانند دردهای قاعدگی، میگرن، فیبرومیالژیا، سندرم سرویکوبراکیال، نورالژی و نقرس استفاده می شود.

مزوتراپی همچنین می تواند در شرایط التهابی مانند آسیب های ورزشی، آسیب های عضلانی - تاندون، بورسیت یا میوزیت اعمال شود. درمان تجمع مایع دردناک و ملتهب در نواحی مفصلی نیز با مزوتراپی قابل انجام است.

در این گونه بیماری های روماتیسمی، این بیماری ها به راحتی و به سرعت با داروهایی که مستقیماً روی آن ناحیه با میکرواینجکشن اعمال می شود، درمان می شوند.

مزوتراپی برای از بین بردن برخی بیماری های عروقی نیز استفاده می شود. بیماری عروقی به نام واریس ناشی از اختلال گردش خون یک بیماری است که با مزوتراپی درمان می شود.

مزوتراپی مو

مزوتراپی مو به عنوان روشی ظاهر می شود که امکان بازسازی مو را بدون استفاده از روش های جراحی فراهم می کند. مشکلات مو مانند آلوپسی، ریزش بیش از حد مو و طاسی را درمان می کند.

همچنین باعث رشد مو و کاهش شوره سر می شود. ریزش مو به طور کلی ناشی از کمبودهای تغذیه ای، کمبود هورمون در اطراف فولیکول های مو، گردش خون ضعیف در پوست سر و کاهش DHT در مردان است.

مزوتراپی نوعی درمان با هدف اصلاح این مشکلات است. منشا اصلی مشکلاتی مانند ریزش مو را درمان می کند و راه حلی برای این مشکلات ارائه می دهد.

این یک روش درمانی است که هم برای زنان و هم برای مردان قابل استفاده است. این یک روش درمانی موثر برای ریزش موی ارثی است.

مواد مغذی، برخی مواد معدنی و ویتامین‌هایی که به پوست سر تزریق می‌شوند، متابولیسم سلول‌های مو را تسریع می‌کنند، گردش خون پوست سر را افزایش می‌دهند و عفونت‌های پوست سر را از بین می‌برند.

موهایی سالم تر، بلندتر، حجیم تر و قوی تر می دهد. مشکلات مو به دلیل عواملی مانند ژنتیک، استرس، آلودگی محیطی، اشعه ماوراء بنفش، کمبودهای تغذیه ای، اختلالات خواب، عدم تعادل هورمونی رخ می دهد.

کاربرد مزوتراپی فولیکول های مو را با اسیدهای آمینه، ویتامین ها، مواد معدنی و مواد مغذی تغذیه می کند. استفاده از مزوتراپی که فولیکول های مو را احیا می کند و گردش خون را تسریع می کند از ریزش مو جلوگیری می کند.

در عین حال، روش مزوتراپی باعث تقویت فولیکول های مو و جلوگیری از ریزش مو در صورت اعمال پس از کاشت مو می شود.

مزوتراپی در غرب تهران

مزوتراپی پوست و مو یکی از خدماتی است که امروزه در بسیاری از کلینیک های پوست و مو در تهران و شهرستان ها انجام می شود اما نکته مهم آن است که در صورتیکه می خواهید نتیجه دلخواهتان را بگیرید باید برای مزوتراپی مو در تهران و سایر شهرستان ها به پزشکس مراجعه کنید که تجربه و مهارت کافی را داشته باشد.

دکتر آرمیتا آقاپور یکی از بهترین پزشکان پوست و مو در تهران هستند که با تکیه بر مهارت، دانش و تجربه ای که دارند به مزوتراپی مو در غرب تهران و در محله ستارخان – شهر آرا می پردازند.

مراجعه کنندگانی که به دنبال متخصص مجرب پوست و مو برای مزوتراپی در غرب تهران هستند می توانند با خیالی آسوده به کلینیک دکتر آرمیتا آقاپور مراجعه کنند.

اطلاعات تماس

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

آدرس ایمیل: info @dr-aghapour.com

منبع: https://dr-aghapour.com/

مدیریت بیماری قلبی در بارداری

بیماری قلبی علت اصلی مرگ و میر در میان زنان است و بر اساس بیانیه علمی جدید، زنانی که در دوران بارداری دچار عوارضی مانند فشار خون بالا یا دیابت بارداری می‌شوند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته در آینده هستند.

بهبود سلامت قلب برای زنان باردار و پس از زایمان بسیار مهم است. تخمین زده می شود 10 تا 20 درصد از زنان عوارض بارداری مانند فشار خون بالا، دیابت بارداری و/یا زایمان زودرس (زایمان قبل از هفته 37) را تجربه می کنند.

این عوارض اغلب به دلیل تغییرات متابولیک و عروقی در دوران بارداری ایجاد می شود.

پیامدهای نامطلوب بارداری به طور فزاینده ای رایج می شوند و به عنوان عوامل خطر مهم برای عوارض طولانی مدت آینده، از جمله افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی، نارسایی قلبی، سکته مغزی، بیماری مزمن کلیوی یا زوال عقل عروقی در نظر گرفته می شوند.

فشار خون بالا شایع ترین بیماری قلبی عروقی در دوران بارداری است و در دو دهه اخیر، افزایش 25 درصدی در پره اکلامپسی وجود داشته است، وضعیتی که با فشار خون بالا و سطح بالای پروتئین در ادرار در دوران بارداری مشخص می شود.

خطر ابتلا به فشار خون بالا در دوران بارداری بین ۲ تا ۷ سال پس از زایمان، در زنانی که فشار خون بالا را در دوران بارداری تجربه می‌کنند، در مقایسه با زنانی که فشار خون طبیعی در دوران بارداری دارند، دو تا چهار برابر بیشتر است.

احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 بعدی در زنانی که دیابت بارداری داشته اند در مقایسه با زنانی که دیابت بارداری نداشته اند، هشت برابر بیشتر است.

دیابت بارداری قبلی نیز با دیابت بارداری مکرر در حاملگی های آینده مرتبط است.

چاقی خطر ابتلا به فشار خون بالا در دوران بارداری، دیابت بارداری و بیماری قلبی در آینده را افزایش می دهد. چاقی همچنین با فشار خون بالا پس از بارداری همراه است.

زنان با سابقه یک یا چند پیامد نامطلوب بارداری در سنین پایین‌تر در مقایسه با زنانی که هیچ عارضه بارداری نداشتند، حمله قلبی و سکته مغزی را تجربه می‌کنند.

بر اساس این بیانیه، تشخیص زودهنگام و درمان عوامل خطر بیماری قلبی، مانند فشار خون بالا، دیابت نوع 2 و کلسترول بالا، پس از بارداری ممکن است به پیشگیری از حمله قلبی، نارسایی قلبی و سکته در آینده کمک کند، به ویژه در میان افرادی که تجربه یک یا عوارض بیشتر در دوران بارداری دارند.

فشار خون بالا، یک عامل خطر اصلی برای بیماری های قلبی، عامل 20 درصد مرگ و میر در زنان است و چاقی تأثیر زیادی بر ایجاد فشار خون بالا در زنان دارد.

سایر عوامل خطرزای جنسی عبارتند از:

• شروع زودرس قاعدگی در دوران بلوغ؛
• یائسگی زودرس؛
• اختلالات التهابی و خود ایمنی؛
• افسردگی و اضطراب، به ویژه در سنین پایین تر؛
• عوارض بارداری مانند فشار خون بالا، دیابت بارداری، زایمان زودرس و نوزادان کم و زیاد هنگام تولد. 
• شیمی درمانی برای سرطان هایی که عمدتاً در زنان رخ می دهد مانند سرطان سینه.

بیماری قلبی در بارداری چیست؟

بیماری قلبی (قلبی) در بارداری به مشکلاتی در قلب شما اشاره دارد که در دوران بارداری رخ می دهد. دو نوع اصلی از مشکلات قلبی وجود دارد که ممکن است در دوران بارداری تجربه کنید:

بیماری های قلبی از قبل وجود داشته: اینها بیماری های قلبی عروقی هستند که قبل از باردار شدن به آن مبتلا بوده اید.

این شرایط ممکن است قبلاً هیچ علامت یا نگرانی عمده ای ایجاد نکرده باشد. اما در دوران بارداری، آنها می توانند تأثیر متفاوتی روی شما بگذارند و منجر به عوارض شوند.

بیماری های قلبی که در دوران بارداری ایجاد می شوند: این ها شرایطی هستند که قبل از بارداری نداشتید. برخی بی ضرر هستند، اما برخی دیگر می توانند خطرناک باشند.

اکثر افراد مبتلا به بیماری قلبی می توانند با خیال راحت باردار شوند و بچه سالمی داشته باشند. اما بیماری قلبی عروقی در دوران بارداری گاهی منجر به عوارض جدی می شود.

تغییرات در قلب و عروق خونی در دوران بارداری

بدن شما در دوران بارداری تغییرات زیادی را تجربه می کند. این تغییرات استرس مضاعفی بر بدن شما وارد می کند و قلب شما را مجبور می کند تا سخت تر کار کند.

تغییرات زیر در دوران بارداری طبیعی است. آنها به جنین در حال رشد شما کمک می کنند تا اکسیژن و مواد مغذی کافی دریافت کند.

افزایش حجم خون: حجم خون شما در هفته‌های اول بارداری افزایش می‌یابد و از آنجا ادامه می‌یابد. اکثر افراد در طول بارداری 40 تا 45 درصد افزایش کل حجم خون را تجربه می کنند.

افزایش ضربان قلب: طبیعی است که ضربان قلب در دوران بارداری 10 تا 20 ضربه در دقیقه افزایش یابد. در طول بارداری به تدریج افزایش می یابد و در سه ماهه سوم به بالاترین میزان خود می رسد.

افزایش برون ده قلبی: برون ده قلبی مقدار خونی است که قلب شما در هر دقیقه پمپ می کند. در هفته 28 تا 34، برون ده قلبی شما ممکن است 30 تا 50 درصد افزایش یابد.

این به دلیل حجم خون بالاتر و ضربان قلب سریعتر است. اگر دوقلو باردار هستید، برون ده قلبی شما ممکن است تا 60 درصد افزایش یابد.

این تغییرات ممکن است باعث شود شما علائم زیر را احساس کنید:

• احساس خستگی شدید
• سرگیجه 
• تنگی نفس 
• تپش قلب (احساس ضربان سریع قلب)

این علائم بخشی طبیعی از بارداری است. اما بخش مشکل اینجاست: آنها همچنین با برخی از علائم بیماری قلبی همپوشانی دارند. بنابراین، ممکن است علائم هشداردهنده بیماری قلبی داشته باشید، اما فکر می‌کنید مشکلی نیست.

به همین دلیل است که بیماری قلبی در دوران بارداری می تواند خطرناک باشد. تشخیص اینکه آیا یک علامت طبیعی است یا باعث نگرانی می شود دشوار باشد.

علائم و نشانه های مشکلات قلبی در دوران بارداری چیست؟

برخی از علائم مشکلات قلبی شبیه به احساسی است که معمولا در دوران بارداری احساس می کنید. این شامل:

• احساس خستگی شدید (خستگی)
• نیاز به ادرار کردن مکرر
• تنگی نفس
• تورم (ادم) در پاها و مچ پا

این علائم ممکن است بی ضرر باشند. اما آنها می توانند علامت مشکل قلبی باشند اگر:

بعد از هفته 20 بارداری شروع می شوند.

آنها شما را از انجام کارهای عادی روزانه خود باز می دارند.

حتی در هنگام استراحت احساس تنگی نفس می کنید.

تنگی نفس دارید که نیمه شب شما را از خواب بیدار می کند.

علائمی که در دوران بارداری طبیعی نیستند عبارتند از:

• تاری دید.
• درد قفسه سینه (آنژین).
• تپش قلب که بیش از 30 ثانیه طول می کشد.
• غش (سنکوپ).
• ضربان قلب سریع (تاکی کاردی).

چگونه بیماری قلبی را در دوران بارداری مدیریت می کنید؟

مراقبت پزشکی و خودمراقبتی می تواند به شما در مدیریت بیماری قلبی در دوران بارداری کمک کند. در اینجا چند نکته وجود دارد:

در قرار ملاقات های پزشکی خود شرکت کنید. شما احتمالاً از یک متخصص زنان و زایمان و یک متخصص قلب مراقبت خواهید کرد. مطمئن شوید که تمام قرارها و پیگیری های خود را حفظ کنید. ممکن است برای بررسی عملکرد قلب خود به آزمایشات منظم (از جمله اکوکاردیوگرام) نیاز داشته باشید.

از اضافه وزن خودداری کنید. از پزشک خود بپرسید که افزایش وزن در دوران بارداری چقدر برای شما بی خطر است.

از استرس دوری کنید. تا حد امکان از موقعیت هایی که باعث ناراحتی عاطفی شما می شود دوری کنید. همچنین، راهبردهای آرامش بخشی را پیدا کنید که به شما احساس آرامش می دهد. کلاس‌های یوگا قبل از تولد ممکن است مفید باشد اگر ارائه‌دهنده شما بگوید که برای شما خوب است.

از یک رژیم غذایی سالم برای قلب استفاده کنید. دستورالعمل های ارائه دهنده خود را در مورد غذاهایی که باید بخورید و غذاهایی که باید اجتناب کنید را دنبال کنید. به طور کلی، سعی کنید مصرف سدیم، قند، چربی اشباع شده و چربی ترانس را محدود کنید.

 ورزش کنید. ارائه دهنده شما به شما می گوید که چند وقت یکبار ورزش کنید و کدام نوع ورزش برای شما بی خطر است. حتما راهنمایی های آنها را به دقت دنبال کنید. ممکن است لازم باشد از فعالیت هایی که فشار زیادی بر قلب شما وارد می کنند اجتناب کنید.

بسته به شرایط شما، پزشک شما ممکن است روشی را برای کمک به عملکرد بهتر قلب شما توصیه کند. معمولاً، بهتر است چنین اقداماتی قبل از باردار شدن انجام شود.

تیم مراقبت پزشکی شما وضعیت شما را ارزیابی می کند و بهترین مسیر را برای شما تعیین می کند.

همچنین ممکن است برای مدیریت برخی شرایط یا عوامل خطر به دارو نیاز داشته باشید. در مورد مصرف داروهایی که در دوران بارداری برای شما بی خطر هستند و کدام یک پرخطر هستند، با پزشک خود مشورت کنید.

اگر بیماری قلبی دارید و قصد بارداری دارید، اکنون وقت آن است که با پزشک خود صحبت کنید. خطرات را بسنجید و چگونه می توانید وضعیت قلبی خود را در دوران بارداری مدیریت کنید.

اگر حاملگی ناخواسته را تجربه می کنید، همچنین بسیار مهم است که فوراً با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما خطر شما را از نظر عوارض ارزیابی می کند.

آنها همچنین ممکن است داروهای بیماری قلبی شما را تغییر دهند تا برای بارداری ایمن تر شوند

اگر بیماری قلبی ندارید، هنوز مهم است که بدانید چگونه مشکلات غیرمنتظره قلبی می تواند بر بارداری تأثیر بگذارد.

با پزشک خود در مورد عوامل خطر خود صحبت کنید. با پزشک خود همکاری کنید تا خطر خود را کاهش دهید تا بتوانید بارداری ایمن و سالم داشته باشید.

دکتر رامین بقایی متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) 

آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei

منبع: https://dr-baghaei.com/