نوشته شده توسط : دکتر ستایش
جراحی آپاندیسآپاندیسیت زمانی رخ می دهد که آپاندیس شما ملتهب یا عفونی شود. آپاندیس یک اندام لوله ای شکل کوچک است که به روده بزرگ متصل است. هیچ کس نمی داند هدف آپاندیس چیست - اما ما می دانیم که آپاندیسیت جدی است. یک جراح معمولا آپاندکتومی را برای برداشتن آپاندیس ناکارآمد انجام می دهد. آپاندیس ملتهب ممکن است باعث ایجاد درد شود. یا ممکن است باز شود (پارگی) و باعث درد شدید و ناگهانی شود. آپاندیس پاره شده می تواند باکتری را از طریق حفره شکمی پخش کند. این باکتری ها باعث ایجاد یک عفونت جدی و گاهی کشنده به نام پریتونیت می شوند. مشخص نیست چه چیزی باعث آپاندیسیت می شود. چیزی باعث التهاب (تحریک و تورم) یا عفونت در آپاندیس شما می شود. علل می تواند شامل موارد زیر باشد:
درد شدید شکم در سمت راست پایین شکم - جایی که آپاندیس شما قرار دارد - نشانه اصلی آپاندیسیت است. علائم اغلب به طور ناگهانی ظاهر می شوند و بدتر می شوند. آنها عبارتند از:
عمل جراحی
جراحی بسته یا سوراخ کلید
یک لوله که از طریق آن گاز به شکم بیمار پمپاژ میشود و به این ترتیب شکم باد کرده و مشاهده بهتر آپاندیس و نیز ایجاد فضای بیشتر برای جراح جهت کار امکان پذیر میشود. جراحی باز
هنگامی که آپاندیس پاره شده باشد و تودهای تشکیل داده باشد که در اصطلاح به آن توده آپاندیس گفته میشود.
شما علائم خود را شرح می دهید و یک معاینه فیزیکی خواهید داشت. پزشک شما ممکن است آزمایش خون را برای بررسی عفونت و درمان آپاندیس تجویز کند. همچنین ممکن است اسکن تصویربرداری داشته باشید. هر یک از این آزمایش ها می تواند علائم انسداد، التهاب یا پارگی اندام را نشان دهد:
اکثر افراد مبتلا به آپاندیسیت به جراحی به نام آپاندکتومی نیاز دارند. آپاندیس بیمار را از بین می برد. اگر آپاندیس هنوز پاره نشده باشد، جراحی از پارگی آن جلوگیری می کند و از گسترش عفونت جلوگیری می کند. قبل از جراحی، آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) را برای درمان عفونت دریافت می کنید. برخی از موارد آپاندیسیت خفیف تنها با آنتی بیوتیک بهبود می یابند. پزشک شما را از نزدیک زیر نظر خواهد گرفت تا تشخیص دهد که آیا به جراحی نیاز دارید یا خیر. در صورت پارگی آپاندیس، جراحی تنها راه درمان عفونت شکمی است. در صورت نیاز به جراحی، اکثر آپاندکتومی ها به روش لاپاراسکوپی انجام می شود. روش های لاپاراسکوپی با یک اسکوپ از طریق برش های کوچک انجام می شود. این روش کم تهاجمی به شما کمک میکند سریعتر و با درد کمتر بهبود پیدا کنید. در صورت پارگی آپاندیس ممکن است به جراحی بزرگ شکم (لاپاروتومی) نیاز داشته باشید. اگر درمان نشود، آپاندیس بیمار ممکن است پاره شود. ترکیدن آپاندیس می تواند باعث عفونت شود که می تواند منجر به بیماری جدی و حتی مرگ شود. عوارضآبسه: ممکن است یک آبسه آپاندیکول یا یک پاکت چرک عفونی ایجاد کنید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما لوله های تخلیه را در شکم شما قرار می دهد. این لوله ها قبل از جراحی مایع آبسه را خارج می کنند. فرآیند زهکشی ممکن است یک هفته یا بیشتر طول بکشد. در این مدت برای مبارزه با عفونت آنتی بیوتیک مصرف می کنید. پس از از بین رفتن آبسه، برای برداشتن آپاندیس تحت عمل جراحی قرار خواهید گرفت. عفونت شکمی: پریتونیت می تواند تهدید کننده زندگی باشد اگر عفونت در سراسر شکم پخش شود. جراحی شکم (لاپاراتومی) آپاندیس پاره شده را برداشته و عفونت را درمان می کند. سپسیس: باکتری های آپاندیس پاره شده می توانند وارد جریان خون شما شوند. اگر این اتفاق بیفتد، می تواند باعث یک بیماری جدی به نام سپسیس شود. سپسیس باعث التهاب گسترده در بسیاری از اندام های شما می شود. می تواند کشنده باشد. نیاز به درمان بیمارستانی با آنتی بیوتیک های قوی دارد. آپاندیسکتومی (آپاندکتومی)برداشتن آپاندیس تحت بیهوشی عمومی با سوراخ یا جراحی باز انجام می شود. جراحی سوراخ (لاپاراسکوپی) معمولاً روش ترجیحی برای برداشتن آپاندیس است زیرا بهبودی سریعتر از جراحی باز است. این عمل شامل ایجاد 3 یا 4 برش کوچک در شکم است. یکی از مزایای اصلی جراحی سوراخ این است که زمان بهبودی کوتاه است و اکثر افراد می توانند چند روز پس از عمل بیمارستان را ترک کنند. اگر این روش به سرعت انجام شود، ممکن است بتوانید ظرف 24 ساعت به خانه بروید. با جراحی باز یا پیچیده (به عنوان مثال، اگر پریتونیت دارید) ممکن است تا یک هفته طول بکشد تا به اندازه کافی خوب به خانه بروید. در چند روز اول پس از عمل، احتمالاً کمی درد و کبودی خواهید داشت. این با گذشت زمان بهبود می یابد، اما در صورت لزوم می توانید مسکن مصرف کنید. اگر جراحی سوراخ انجام داده اید، ممکن است حدود یک هفته در نوک شانه خود درد داشته باشید. این به دلیل گازی است که در حین عمل به شکم شما پمپ شده است. همچنین ممکن است برای مدت کوتاهی پس از عمل یبوست داشته باشید. برای کمک به کاهش آن، از مسکن های کدئینی استفاده نکنید، فیبر زیاد بخورید و مایعات فراوان بنوشید. اگر مشکل به خصوص دردسرساز باشد، پزشک عمومی شما می تواند دارو تجویز کند. قبل از ترک بیمارستان، در مورد مراقبت از زخم و فعالیت هایی که باید اجتناب کنید به شما توصیه می شود. شما باید بتوانید در عرض چند هفته به فعالیت های عادی بازگردید، اگرچه ممکن است لازم باشد تا 4 تا 6 هفته پس از جراحی باز از فعالیت های شدیدتر خودداری کنید. هزینه درمان برای هر بیمار متفاوت می باشد زیرا نوع، شدت و گستردگی بیماری ها در افراد مختلف یکسان نبوده و پس از معاینه و انجام آزمایشات مربوطه می توان هزینه دقیق برای درمان را بیان کرد. لذا جهت اطلاعات بیشتر و رزرو وقت با شماره های مطب تماس حاصل فرمایید. دکتر ستایش از اولین های طب اورژانس بودند که بعد از گذارندن یک دوره تکمیلی در امریکا به همراه ده نفر از همکاران خود طب اورژانس را در دانشگاه علوم پزشکی ایران پایه گذاری نمودند. علاوه بر این دکتر ستایش دارای بیش از 15 سال تجربه در زمینه جراحی های لاپاراسکوپی و فلوشیپ جراحی عروق می باشند، و یکی از بهترین ها در حرفه خود بوده که از نتایج آن می توان به تعداد بسیار زیادی از عمل های موفق ایشان اشاره کرد.
منبع: https://drsetayesh.com/
:: برچسبها: فعالیت های شدیدتر , عفونت شکمی , باکتری های آپاندیس , اورژانس , :: بازدید از این مطلب : 524 نوشته شده توسط : دکتر ستایش
ماموپلاستی چیست؟ماموپلاستی اصطلاحی در اصطلاح جراحی پلاستیک برای اشاره به عمل سینه است. برخلاف آنچه که معمولاً تصور می شود، جراحی پلاستیک نباید فقط بزرگ کردن سینه باشد، زیرا با توجه به نیاز افراد انواع مختلفی از عمل وجود دارد. انواع ماموپلاستیبسته به نیاز هر بیمار، انواع مختلفی از ماموپلاستی وجود دارد. برخلاف تصور بسیاری از افراد، این مداخله جراحی تنها شامل بزرگ کردن سینه نمی شود، زیرا مشکلات جسمی یا روانی دیگری نیز وجود دارد که به لطف جراحی پلاستیک قابل حل است. برای دانستن بیشتر در مورد این موضوع به خواندن مطلب ادامه دهید. بزرگ کردن سینهبزرگ کردن سینه نه تنها برای افزایش سایز سینه ها مناسب است. همچنین برای بالا بردن قفسه سینه افتاده، از بین بردن تفاوت در اندازه سینه ها و بازیابی حجم از دست رفته پس از شیردهی توصیه می شود. مواردی وجود دارد که در آنها جراحی پلاستیک افزایش منع مصرف دارد، مانند بیماری های فیبروکیستیک، عفونت ها یا ابتلا به سرطان سینه. کوچک کردن سینهنه تنها با سینه های کوچک پیچیده است، بلکه یک عقده روانی مهم نیز وجود دارد که سینه بیش از حد بزرگ است. ثابت شده است که سینه بزرگ بیشتر از سینه کوچک تأثیر روانی دارد و این بیماران سعی می کنند تا جایی که می توانند آن را پنهان کنند. اما مولفه روانی تنها مشکل نیست، زیرا قفسه سینه بیش از حد بر ستون فقرات تأثیر می گذارد و باعث کمردرد می شود. به همین دلیل، کوچک کردن سینه دارای حس درمانی پیشگیرانه و همچنین زیبایی شناختی است، زیرا از مشکلات ستون فقرات پیشگیری و رفع می کند. هدف از این مداخله کاهش سایز سینه ها و بلند کردن آن برای حفظ وضعیت طبیعی خود است. در دو مورد این مورد از مداخله جراحی توصیه می شود: زمانی که سینه ها به دلیل عوامل هورمونی بیش از حد بزرگ هستند، به دلیل چاقی یا مشکلات شیردهی. و زمانی که سینه ها به دلیل افزایش سن یا اثر جاذبه زمین پایین می آیند. بازسازی سینهماموپلاستی بازسازی در مواردی که بیمار به بیماری مانند سرطان سینه مبتلا شده باشد منطقی است. در این موارد که نیاز به برداشتن سینه و عضله سینه ای است، بازسازی سینه باعث افزایش عزت نفس بیمار می شود. ماموپلاستی بازسازی را می توان از طریق پروتزهای آناتومیک یا گرد سینه و کاشت ماهیچه های بدن و بافت های چربی شکم خود بیمار انجام داد. اندازه سینه زنان ممکن است توسط عوامل مختلفی مانند ژن های ارثی، وزن بدن و تأثیرات هورمونی تعیین شود. بنابراین، آنها می توانند برای برخی از زنان در اوایل نوجوانی مشکل ساز شوند یا ممکن است تا میانسالی پس از یائسگی یا استفاده از HRT ناراحت نشوند. اما مشکل بزرگی سینه ها ممکن است مشکلات مشابهی را در تمام سنین ایجاد کند و این مشکلات عمدتاً عبارتند از کمردرد، گردن درد، شیارهای ناشی از بند سینه بند در شانه ها، بثورات زیر سینه ها و احساس خودآگاهی. به دلیل ماهیت جنسی سینه ها، برجستگی بی مورد ممکن است توجه ناخواسته جنس مخالف، نظرات و کنایه های جنسی را به خود جلب کند. اینها می تواند باعث ناراحتی روانی برای بسیاری از زنان شود. یکی از شایع ترین شکایات زنان با سینه های بزرگ این است که پوشیدن لباس های شیک و انجام ورزش های فعال به خصوص در ماه های تابستان بسیار دشوار است. ماموپلاستی کاهشی، عملی است که در آن چربی و پوست اضافی از سینهها برداشته میشود، سینهها تغییر شکل میدهند و نوک سینهها برای تشکیل سینههای کوچکتر تغییر موقعیت میدهند. این باید سینه های جذاب تری داشته باشد و بسیاری از مشکلات ذکر شده در بالا را کاهش دهد. چندین طرح جراحی مختلف برای تغییر شکل سینه ها وجود دارد. همه آنها شامل یک اسکار در اطراف هاله پستان هستند. هر روش از اسکارهای متفاوتی استفاده می کند و مزایا و معایبی خواهد داشت و جراح شما ممکن است با تایید شما بهترین تکنیک را در مورد خاص شما انتخاب کند. ماموپلاستی کاهشی ممکن است برای اصلاح عدم تقارن سینه استفاده شود، در جایی که یک سینه بسیار بزرگتر از دیگری است و در نظر گرفته می شود که کمترین میزان طبیعی در بین این دو پستان باشد. جدا از تغییر شکل و کاهش سایز، بارزترین عواقب آن اسکار است. اینها به گونه ای طراحی شده اند که هنگام پوشیدن لباس های معمولی نامرئی باشند و تا حد امکان به گونه ای طراحی شده اند که زیر سینه بند معمولی یا تاپ بیکینی قرار بگیرند. در طول ماههای بعد از جراحی، جای زخمها از رنگ قرمز، احتمالاً ضخیم و ناراحتکننده، کمرنگتر و کمتر آشکار میشوند. با این حال، هنگامی که لباس پوشیده نمی شود و زخم ها از یک زن به زن دیگر متفاوت است، همیشه وجود دارند و قابل مشاهده خواهند بود. در برخی ممکن است بسیار نازک باشند، در برخی دیگر ممکن است کشیده شوند و کاملاً قرمز و احتمالاً زشت شوند. با این حال، در اکثریت قریب به اتفاق زنان، جای زخم قابل قبول است و به نفع مقابله با مشکلات سینه های بزرگ است. تعداد بسیار کمی از زنان پس از جراحی کوچک کردن سینه قادر به تغذیه با شیر مادر هستند زیرا نوک سینه ها از مجاری شیر زیرین جدا می شوند و در زمان بارداری شیر به تدریج خشک می شود، گاهی اوقات با کمک درمان هورمونی. کوچک کردن سینه هیچ منع مصرفی برای بارداری نیست، اما زنان جوان ممکن است بخواهند قبل از شروع این روش این واقعیت را در نظر بگیرند که قادر به شیر دادن نیستند. نوک سینه ها به دلیل ماهیت بریدگی ها و منبع عصبی، احتمالاً بعد از جراحی حساسیت بسیار کمتری دارند و کاملاً ممکن است که بی حسی در بخشی از سینه نیز گسترش یابد. انجام عمل شما باید در سنی انجام شود که سینه های شما هنوز در حال رشد نیستند، نباید بعد از آن دوباره رشد کنند. با این حال، اگر وزن اضافه کنید یا باردار شوید، اندازه آنها افزایش می یابد و در صورت کاهش وزن، اندازه آنها کاهش می یابد. حتی سینههای معمولی نیز با گذشت زمان تمایل به افتادگی دارند و میتوانید انتظار داشته باشید که بعد از ماموپلاستی کوچک کردن، تغییری در شکل ایجاد شود. شما می توانید این تمایل را با حمایت از سینه های خود در سوتین های مناسب به تعویق بیندازید. ماموپلاستی چه خطراتی دارد؟هر عمل بزرگ با بیهوشی عمومی خطر کمی برای عفونت قفسه سینه به خصوص در بین افرادی که سیگار می کشند دارد و همچنین خطر ترومبوز در وریدهای ساق پا، به ویژه برای بیمارانی که از قرص های ضد بارداری استفاده می کنند، وجود دارد. گاهی اوقات، خونریزی شدید ممکن است پس از پایان عمل رخ دهد که ممکن است نیاز به عمل بیشتر و انتقال خون داشته باشد. گاهی اوقات، عفونت ناشی از میکروب های موجود در مجاری پستان می تواند مشکل ساز باشد. عفونت را میتوان با آنتیبیوتیکها درمان کرد، اما روند بهبودی را به تأخیر میاندازد، زخمها احتمالاً در شروع بدتر هستند و ممکن است نیاز به بخیه مجدد آنها در تاریخ بعدی وجود داشته باشد. اگر ترشحی از نوک پستان خود دارید، مهمتر است که قبل از عمل به جراح خود در مورد آن بگویید. گاهی اوقات، پوست میتواند کج شده و پوستهای ایجاد کند که به تدریج جدا میشود و اسکار وسیعی بر جای میگذارد. دیسک نوک سینه و پوستی که جای زخم در زیر سینه قرار می گیرد قسمت هایی هستند که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند. افرادی که سیگار می کشند بیشتر در معرض خطر این اتفاق هستند. معمولا جای زخم ها به خوبی به صورت خطوط سفید در می آیند اما همیشه قابل توجه خواهند بود. با این حال، برخی از افراد تمایل ذاتی به کش آمدن جای زخم دارند و گاهی اوقات ممکن است برای مدت طولانی ضخیم، قرمز و تحریک پذیر باقی بمانند. باید از مشاور خود بپرسید که آیا در معرض خطر ابتلا به این عارضه هستید یا خیر. هنگام کوچک کردن سینههای بزرگ، گاهی اوقات ممکن است لازم باشد چینهای پوست در انتهای اسکار، هم بین سینهها و هم در کنارهها تنظیم شوند. این کار را می توان به سادگی چند ماه بعد تحت بی حسی موضعی انجام داد. هیچ مدرکی مبنی بر اینکه ماموپلاستی کاهشی باعث سرطان سینه می شود وجود ندارد. همچنین مانع از معاینه سینه شما برای سرطان به روش معمول نمی شود. این روش تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و پس از بیدار شدن از خواب در پایان عمل کمی ناراحتی ایجاد می شود که دو یا سه روز طول می کشد. به شما تزریق یا قرص مسکن مناسب داده می شود. بخیه ها به طور معمول بین ده تا چهارده روز برداشته می شوند و شما برای مدتی نیاز به استراحت و کمک در خانه خواهید داشت، از دو تا شش هفته بسته به سن و تناسب اندام عمومی. بعد از جراحی باید از یک سینه بند مناسب استفاده شود، اما به دلیل تورم بعد از عمل، اندازه نهایی سینه ها ممکن است تا چند هفته مشخص نباشد. احتمالاً برای چند هفته یا حتی ماهها پس از جراحی، سینهها حساسیت و برآمدگی وجود دارد، اما دلیلی وجود ندارد که نتوانید پس از بهبودی کامل جای زخم، آفتاب بگیرید و شنا کنید. بسیار مهم است که از قبل با جراح خود درباره اندازه سینه هایی که می خواهید به دست آورید صحبت کنید. بسیاری از خانم ها آرزوی کوچک کردن شدید را دارند، اما برای رسیدن به این هدف ممکن است شکل و کیفیت زیبایی سینه ها به خطر بیفتد. همچنین ممکن است درجه ای از عدم تقارن وجود داشته باشد. این حالت اغلب کمتر از قبل از جراحی است. در زنانی که سینه های بسیار بزرگ دارند، مزایای کاهش قابل توجه ممکن است بیشتر از عیوب بالقوه شکل نامناسب و از دست دادن عملکرد و حساسیت نوک پستان باشد. هزینه عمل جراحی ماموپلاستیبا توجه به شرایط خاص هر نفر هزینه عمل جراحی ماموپلاستی هر شخص ممکن است متفاوت باشد. جهت کسب اطلاعات بهتر از عمل ماموپلاستی باید تحت معاینه قرار بگیرید. برخی عوامل مانند: نوع جراحی، میزان جراحی یا نیاز به جراحی های دیگر: مانند پروتز، ایمپلنت و لیفت سینه در قیمت گذاری تاثیر دارند. برای دریافت اطلاعات بیشتر با مرکز زیبایی دکتر مهدیانی تماس حاصل نمایید. دیگر هزینه های جراحی پلاستیک می تواند شامل موارد زیر باشد:
دکتر یداله مهدیانی با مدرک فوق تخصص جراح پلاستیک و ترمیمی فارغ التحصیل از دانشگاه تهران به همراه سابقه کار در بیمارستان های آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیش از سال ها تجربه و عمل های موفق برای انجام جراحی های زیبایی و ترمیمی در این مرکز حاضر می باشند.
منبع: https://drmahdiani.com/
:: برچسبها: فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی , جراح پلاستیک و زیبایی دکتر مهدیانی , کاندیدای ماموپلاستی , مزایای جراحی ماموپلاستی , عوارض و خطرات ماموپلاستی , نتایج جراحی کوچک کردن سینه , انواع ماموپلاستی , :: بازدید از این مطلب : 826 نوشته شده توسط : دکتر ستایش
جراحی پیوند قلبپیوند قلب جایگزینی جراحی قلب بیمار با قلب سالم اهداکننده است. اهداکننده فردی است که فوت کرده و خانواده او با اهدای اعضای عزیز خود موافقت کرده اند. از زمان انجام اولین پیوند قلب انسان در سال 1967، پیوند قلب از یک عمل تجربی به یک درمان ثابت برای بیماری قلبی پیشرفته تبدیل شده است. افرادی که نارسایی قلبی پیشرفته (مرحله پایانی) دارند، اما در غیر این صورت جسمی سالم هستند، ممکن است برای پیوند قلب در نظر گرفته شوند. برای انجام پیوند قلب، ابتدا باید در لیست پیوند قرار بگیرید. اما، قبل از اینکه بتوانید در لیست پیوند قرار بگیرید، باید یک فرآیند غربالگری دقیق را طی کنید. تیمی متشکل از پزشکان قلب، پرستاران، مددکاران اجتماعی و متخصصان اخلاق زیستی، سابقه پزشکی، نتایج آزمایشات تشخیصی، تاریخچه اجتماعی و نتایج آزمایشات روانشناختی شما را بررسی میکنند تا ببینند آیا میتوانید از این روش جان سالم به در ببرید و سپس مراقبتهای مستمر مورد نیاز برای زندگی سالم را انجام دهید. پس از تأیید، باید منتظر بمانید تا اهداکننده در دسترس باشد. این روند می تواند طولانی و استرس زا باشد. یک شبکه حمایتی از خانواده و دوستان برای کمک به شما در این دوران مورد نیاز است. تیم مراقبت های بهداشتی شما را از نزدیک تحت نظر خواهند داشت تا نارسایی قلبی شما را تا زمانی که قلب اهدا کننده پیدا شود کنترل کند. در صورتی که قلب در دسترس باشد، بیمارستان باید همیشه بداند که کجا با شما تماس بگیرد. اهداکنندگان پیوند قلب افرادی هستند که ممکن است اخیراً مرده باشند یا دچار مرگ مغزی شده باشند، به این معنی که اگرچه بدن آنها توسط دستگاهها زنده نگه داشته میشود، اما مغز هیچ نشانهای از حیات ندارد. بارها این اهداکنندگان بر اثر تصادف رانندگی، ضربه شدید به سر و یا شلیک گلوله جان خود را از دست دادند. انجام پیوند قلبهنگامی که قلب اهدا کننده در دسترس می شود، یک جراح از مرکز پیوند برای برداشتن قلب اهداکننده می رود. قلب در حین انتقال به گیرنده خنک شده و در محلول مخصوص ذخیره می شود. جراح قبل از شروع جراحی پیوند از سلامت قلب اهداکننده اطمینان حاصل می کند. جراحی پیوند در اسرع وقت پس از در دسترس قرار گرفتن قلب اهداکننده انجام خواهد شد. در طول پیوند قلب، بیمار روی دستگاه قلب-ریه قرار می گیرد. این دستگاه به بدن اجازه می دهد تا اکسیژن و مواد مغذی حیاتی را از خون دریافت کند حتی اگر قلب در حال عمل باشد. جراحان سپس قلب بیمار را به جز دیواره های پشتی دهلیزها، اتاق های فوقانی قلب، خارج می کنند. پشت دهلیزهای قلب جدید باز شده و قلب در جای خود دوخته می شود. جراحان سپس رگ های خونی را به هم متصل می کنند و اجازه می دهند خون در قلب و ریه ها جریان یابد. با گرم شدن قلب، شروع به تپیدن می کند. جراحان قبل از خارج کردن بیمار از دستگاه قلب و ریه، تمام رگهای خونی متصل و حفرههای قلب را از نظر نشت بررسی میکنند. این یک عمل پیچیده است که از چهار تا 10 ساعت طول می کشد. اکثر بیماران در عرض چند روز پس از جراحی بیدار می شوند و اگر هیچ نشانه ای از رد فورا اندام از بدن وجود نداشته باشد، بیماران مجاز هستند در عرض 7 تا 16 روز به خانه بروند. شایع ترین علل مرگ پس از پیوند قلب، عفونت و پس زدن است. بیمارانی که داروهایی برای جلوگیری از رد قلب جدید مصرف میکنند در معرض آسیب کلیه، فشار خون بالا، پوکی استخوان (نازک شدن شدید استخوانها که میتواند باعث شکستگی شود) و لنفوم (نوعی سرطان که بر سلولهای سیستم ایمنی تأثیر میگذارد) هستند. سیستم). آترواسکلروز شریان های قلب یا بیماری عروق کرونر تقریباً در نیمی از بیمارانی که پیوند دریافت می کنند ایجاد می شود. و بسیاری از آنها هیچ علامتی مانند آنژین (درد قفسه سینه) ندارند، زیرا در قلب جدید خود هیچ احساسی ندارند. رد عضو چیست؟به طور معمول، سیستم ایمنی بدن از بدن در برابر عفونت محافظت می کند. این زمانی اتفاق میافتد که سلولهای سیستم ایمنی در اطراف بدن حرکت میکنند و هر چیزی را که خارجی یا متفاوت از سلولهای بدن به نظر میرسد، بررسی میکنند. پس زدن زمانی اتفاق میافتد که سلولهای ایمنی بدن قلب پیوند شده را متفاوت از بقیه بدن تشخیص دهند و سعی کنند آن را از بین ببرند. اگر سیستم ایمنی به حال خود رها شود، به سلول های یک قلب جدید آسیب می رساند و در نهایت آن را از بین می برد. برای جلوگیری از رد عضو ، بیماران چندین دارو به نام سرکوب کننده های ایمنی دریافت می کنند. این داروها سیستم ایمنی را سرکوب می کنند تا قلب جدید آسیب نبیند. از آنجایی که رد می تواند هر زمانی پس از پیوند اتفاق بیفتد، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی یک روز قبل از پیوند و پس از آن تا پایان عمر به بیماران داده می شود. برای جلوگیری از رد پیوند قلب، گیرندگان پیوند قلب باید به شدت به رژیم دارویی سرکوب کننده سیستم ایمنی خود پایبند باشند. محققان به طور مستمر روی داروهای سرکوب کننده ایمنی ایمن تر، مؤثرتر و با تحمل خوب کار می کنند. با این حال، سرکوب بیش از حد ایمنی می تواند منجر به عفونت های جدی شود. بدون سیستم ایمنی کافی فعال، بیمار به راحتی می تواند به عفونت های شدید مبتلا شود. به همین دلیل، داروهایی نیز برای مبارزه با عفونت ها تجویز می شود. گیرندگان پیوند قلب از نظر علائم رد شدن به دقت تحت نظر قرار می گیرند. پزشکان اغلب نمونه هایی از قطعات کوچک قلب پیوند شده را برای بررسی زیر میکروسکوپ می گیرند. این روش که بیوپسی نامیده می شود، شامل پیش بردن یک لوله نازک به نام کاتتر از طریق ورید به سمت قلب است. در انتهای کاتتر یک بیوپتوم وجود دارد، ابزار کوچکی که برای بریدن یک تکه بافت استفاده می شود. اگر بیوپسی سلول های آسیب دیده را نشان دهد، دوز و نوع داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی ممکن است تغییر کند. نمونه برداری از عضله قلب معمولاً به صورت هفتگی برای سه تا شش هفته اول پس از جراحی، سپس هر سه ماه یک بار در سال اول و سپس هر سال پس از آن انجام می شود. برای شما حیاتی است که از علائم احتمالی پس زدن و عفونت آگاه باشید تا بتوانید آنها را به پزشک خود گزارش دهید و بلافاصله تحت درمان قرار بگیرید. علائم رد عضو عبارتند از:
با سرکوب بیش از حد ایمنی، سیستم ایمنی بدن می تواند کند شود و بیمار به راحتی به عفونت های شدید مبتلا شود. به همین دلیل داروهایی نیز برای مبارزه با عفونت ها تجویز می شود. برای شما حیاتی است که از علائم احتمالی پس زدن و عفونت آگاه باشید تا بتوانید آنها را به پزشک خود گزارش دهید و بلافاصله تحت درمان قرار بگیرید. علائم هشدار دهنده عفونت عبارتند از:
اگر هر یک از این علائم رد عضو یا عفونت را دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. به استثنای نیاز به مصرف داروی مادام العمر برای جلوگیری از رد قلب اهدایی، بسیاری از گیرندگان پیوند قلب زندگی فعال و پرباری دارند. با این حال، مواردی وجود دارد که باید در نظر داشت: داروها همانطور که گفته شد پس از پیوند قلب، بیماران باید چندین دارو مصرف کنند. مهمترین آنها مواردی هستند که بدن را از رد پیوند جلوگیری می کند. این داروها که باید مادام العمر مصرف شوند، می توانند عوارض جانبی قابل توجهی از جمله فشار خون بالا، احتباس مایعات، رشد بیش از حد مو، پوکی استخوان و آسیب احتمالی کلیه ایجاد کنند. برای مبارزه با این مشکلات، اغلب داروهای اضافی تجویز می شود. ورزش. دریافت کنندگان پیوند قلب می توانند ورزش کنند و تشویق می شوند برای بهبود عملکرد قلب و جلوگیری از افزایش وزن ورزش کنند. با این حال، به دلیل تغییرات در قلب مربوط به پیوند، بیماران باید قبل از شروع یک برنامه ورزشی با پزشک یا متخصص توانبخشی قلبی خود صحبت کنند. از آنجایی که اعصاب منتهی به قلب در حین عمل قطع می شوند، قلب پیوندی سریعتر (حدود 100 تا 110 ضربه در دقیقه) از قلب طبیعی (حدود 70 ضربه در دقیقه) می زند. قلب جدید نیز کندتر به ورزش پاسخ می دهد و ضربان خود را به سرعت قبل افزایش نمی دهد. رژیم غذایی. پس از پیوند قلب، بیمار ممکن است نیاز به پیروی از یک رژیم غذایی خاص داشته باشد، که ممکن است شامل بسیاری از تغییرات رژیم غذایی مشابه قبل از جراحی باشد. رژیم کم سدیم خطر فشار خون بالا و احتباس مایعات را کاهش می دهد. پزشک شما در مورد نیازهای غذایی خاص شما صحبت خواهد کرد و یک متخصص تغذیه می تواند به شما در درک دستورالعمل های خاص رژیم غذایی کمک کند. یک فرد بعد از پیوند قلب چقدر می تواند زنده بماند؟مدت زمان زندگی پس از پیوند قلب به عوامل زیادی از جمله سن، سلامت عمومی و پاسخ به پیوند بستگی دارد. آمارهای اخیر نشان می دهد که 75 درصد از بیماران پیوند قلب حداقل پنج سال پس از عمل جراحی زندگی می کنند. تقریباً 85٪ به کار یا سایر فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردند باز می گردند. بسیاری از بیماران از شنا، دوچرخه سواری، دویدن یا ورزش های دیگر لذت می برند. اکثر افرادی که پیوند قلب دریافت می کنند از کیفیت زندگی خوبی برخوردار می شوند. بسته به شرایط خود، ممکن است بتوانید بسیاری از فعالیت های روزمره زندگی خود را از سر بگیرید، مانند بازگشت به کار، شرکت در سرگرمی ها و ورزش. با پزشک خود صحبت کنید که چه فعالیت هایی برای شما مناسب است. برخی از زنانی که پیوند قلب انجام داده اند ممکن است باردار شوند. با این حال، اگر قصد بچه دار شدن بعد از پیوند خود را دارید، با پزشک خود صحبت کنید. شما احتمالاً قبل از باردار شدن به تنظیمات دارویی نیاز خواهید داشت، زیرا برخی از داروها می توانند باعث عوارض بارداری شوند. دکتر رامین بقایی تهرانیفوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) یکی از پایه گذاران دوره تکمیلی (فلوشیپ جراحی بیماری مادرزادی قلبی) در سطح وزارت بهداشت عضو هیئت بورد جراحی قلب عضو هیئت علمی دانشگاه
منبع: https://dr-baghaei.com/
:: برچسبها: انجام پیوند قلب , علائم رد عضو پیوند قلب , علائم هشدار دهنده عفونت پیوند عضو , دکتر رامین بقایی تهرانی , فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) , :: بازدید از این مطلب : 577 نوشته شده توسط : دکتر ستایش
سرطان معدهسرطان معده که به عنوان سرطان گاستریک نیز شناخته می شود، سرطانی است که از پوشش داخلی معده ایجاد می شود. بیشتر موارد سرطان معده، کارسینوم معده است که میتوان آنها را به چندین زیرگروه از جمله آدنوکارسینوم معده تقسیم کرد. لنفوم ها و تومورهای مزانشیمی نیز ممکن است در معده ایجاد شوند. نشانههای سرطان معدهافراد میانسال و مسنی که دچار علائم گوارشی بویژه احساس نفخ، پری معده، ترش کردن، آروغ زدن، تهوع و استفراغ میشوند در اولین فرصت به متخصص گوارش مراجعه کنند تا تحت آندوسکوپی از حیث تائید سلامت و خوش خیم بودن زخمهای احتمالی معده قرار بگیرند. این توصیه از آن رو حائز اهمیت است که سرطان معده علائم اختصاصی مشخصی ندارد و معمولا مبتلایان با نشانههایی مثل پری و نفخ بالای شکم، سوزش سردل و ترش کردن در مراحل اولیه بیماری مراجعه میکنند. البته در مراحل پیشرفته تر بیماری، عوارضی چون گیر کردن غذا در قسمت فوقانی معده و انتهای مری و تورم شکم نیز بروز میکند. در مواردی که سرطان به بقیه ارگانهای بدن متاستاز داده باشد نیز با عوارضی چون درد ناحیه فوقانی شکم و راست شکم، زردی، خارش بدن، درد استخوان (در صورت درگیری استخوانها)، درگیری مغز یا مشکلات کلیوی همراه است. درمان سرطان معدهسرطان معده اغلب قابل درمان است، اما درمان آن دشوار است. درمان بستگی به موارد زیر دارد:
معمولاً شامل جراحی و شیمی درمانی می شود. همچنین ممکن است شامل رادیوتراپی و درمان با داروهای هدفمند باشد. تیم مراقبت تخصصی که از شما مراقبت می کند:
اگر علائم یا عوارض جانبی دارید که نگران آن هستید، با متخصصان خود صحبت کنید. لازم نیست منتظر معاینه بعدی خود باشید. عمل جراحي سرطان معدهدرمان شما بستگی به این دارد که آیا سرطان می تواند برداشته شود یا خیر. اگر سرطان قابل برداشتن نباشد، ممکن است برای کمک به کنترل برخی از علائم سرطان معده جراحی انجام دهید. جراحی برای از بین بردن سرطان معده اگر سرطان معده زود تشخیص داده شود، گسترش نیافته یا به دور گسترش نیافته است، ممکن است بتوانید برای برداشتن آن جراحی انجام دهید. جراحی بخشی یا تمام معده را برمی دارد. آنها همچنین ممکن است نیاز به برداشتن قسمت هایی از سایر اندام های اطراف معده داشته باشند. بهبودی پس از جراحی برای درمان سرطان معده می تواند زمان زیادی را ببرد. تیم تخصصی که از شما مراقبت می کنند، در مورد تمام مزایا و عوارض جانبی صحبت خواهند کرد. جراحی برای کمک به کنترل علائم سرطان معدهممکن است برای رفع انسداد معده نیاز به جراحی داشته باشید. این کمک می کند تا غذا راحت تر از معده شما عبور کند. هدف از این جراحی سرطان معده کمک به بهبود علائم شما است نه درمان سرطان. شیمی درمانی سرطان معدهشیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. ممکن است برای سرطان معده شیمی درمانی داشته باشید:
رادیوتراپی سرطان معدهرادیوتراپی از پرتوهای پرانرژی پرتو برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. ممکن است برای سرطان معده رادیوتراپی داشته باشید: با شیمی درمانی (شیمی رادیوتراپی) برای کمک به جلوگیری از عود سرطان برای کمک به کنترل و بهبود علائم سرطان پیشرفته درمان با داروهای هدفمند هدف داروهای سرطانی جلوگیری از رشد سرطان است. ممکن است آنها را با شیمی درمانی برای درمان سرطان پیشرفته معده مصرف کنید. اگر به شما گفته شود سرطان شما قابل درمان نیست چه اتفاقی می افتد؟ اگر سرطان معده پیشرفته دارید، ممکن است درمان آن بسیار سخت باشد. ممکن است درمان سرطان ممکن نباشد. در این صورت، هدف از درمان شما محدود کردن سرطان و علائم آن و کمک به طول عمر بیشتر شما خواهد بود. فهمیدن اینکه سرطان قابل درمان نیست می تواند خبر بسیار سختی باشد. شما به تیم ویژه ای از پزشکان و پرستاران به نام تیم مراقبت تسکینی یا تیم کنترل علائم ارجاع خواهید شد. آنها برای کمک به مدیریت علائم و ایجاد احساس راحتی بیشتر با شما همکاری خواهند کرد. متخصص پرستار بالینی یا تیم مراقبت تسکینی نیز می تواند به شما و عزیزانتان کمک کند تا هر گونه حمایتی را که نیاز دارید دریافت کنید.
دکتر علی ستایش متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراحی عروق فارغ التحصیل رشته جراحی در سال 79 از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی هستند که به مدت 5 سال در رشته لاپاراسکوپی جراحی عمومی فعالیت داشته و همچنین ایشان در سال 84 شروع به تحصیل فلوشیپ رشته جراحی عروق در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نموده و پس از دو سال در سال 86 موفق به اخذ مدرک فلوشیپ جراحی عروق شدند. دکتر علی ستایش بعد از پایان تحصیلات فلوشیپ جراحی عروق به عنوان پزشک مشاور در زمینه جراحی عروق در بیمارستان قلب شهید رجایی تهران فعالیت خود را شروع نموده و همزمان در بیمارستان های بهمن و آراد در دو رشته جراحی عمومی و جراحی عروق فعالیت دارند. دکتر ستایش از اولین های طب اورژانس بودند که بعد از گذارندن یک دوره تکمیلی در امریکا به همراه ده نفر از همکاران خود طب اورژانس را در دانشگاه علوم پزشکی ایران پایه گذاری نمودند. منبع: https://drsetayesh.com/
:: برچسبها: درمان سرطان معده , شیمی درمانی سرطان معده , جراحی برای کمک به کنترل علائم سرطان معده , نشانههای سرطان معده , رادیوتراپی سرطان معده , دکتر علی ستایش , :: بازدید از این مطلب : 603 نوشته شده توسط : دکتر ستایش
مزوتراپی چیست؟مزوتراپی که معمولاً به عنوان "جوانسازی زیستی" یا "بیورویتالیزاسیون" شناخته می شود، تکنیکی است که برای جوانسازی پوست با استفاده از تزریق پوستی محلول مولتی ویتامین و عصاره های طبیعی گیاهی استفاده می شود که تصور می شود علائم پیری پوست را بهبود می بخشد. مزوتراپی یک روش غیرجراحی و دائمی برای حذف چربی، کانتورینگ بدن است و برای ریزش مو و پیری پوست نیز استفاده می شود. اولین بار در سال 1952 در فرانسه برای درمان اختلالات عروقی و لنفاوی ساخته شد. با این حال، مشخص شد که بسته به مواد مختلف تزریق شده، مزوتراپی ممکن است در درمان درد مزمن، ریزش مو (آلوپسی)، اختلالات استخوان و مفاصل و پسوریازیس نیز مفید باشد. اخیراً، با کشف اینکه چربی بدن را می توان با تزریق برخی مواد کاهش داد، مزوتراپی به طور گسترده ای برای کمک به کاهش وزن، کاهش سلولیت، مجسمه سازی بدن، رفع چین و چروک و جوان سازی صورت استفاده می شود. اگرچه این روش به طور گسترده در سراسر اروپا و آمریکای جنوبی استفاده می شود، مزوتراپی یک گزینه درمانی نسبتا جدید در ایالات متحده و نیوزیلند است. لازم به ذکر است که FDA هیچ دارویی را برای استفاده در مزوتراپی یا کانتورینگ بدن تایید نکرده است و انجمن جراحان پلاستیک آمریکا استفاده از مزوتراپی را تایید نمی کند. این تکنیک شامل تزریق مواد خاصی از طریق یک سوزن بسیار ظریف در زیر لایه پوستی به بافت چربی زیر جلدی در ناحیه انتخاب شده است. ترکیب مواد تزریق شده بستگی به معجون تهیه شده توسط پزشک یا "مزوتراپیست" دارد. ممکن است حاوی مقادیر کمی از عصاره های گیاهی، ویتامین ها، آنزیم ها، مواد مغذی، هورمون ها و داروهایی مانند گشادکننده عروق، عوامل ضد التهابی غیر استروئیدی، آگونیست های گیرنده بتا و آنتی بیوتیک ها باشد. دو مورد از رایجترین موادی که برای درمان سلولیت و کاهش چربی بدن استفاده میشوند، لسیتین و ایزوپروترنول هستند. لسیتین ترکیبی است که در صفرا انسان یافت میشود و برای هضم چربیهای غذایی مورد نیاز است، در حالی که ایزوپروترنول یک عامل لیپولیتیک است که یک واکنش شیمیایی در بدن برای تجزیه سلولهای چربی ایجاد میکند. این تزریق ها بر روی صورت، پوست سر، گردن، قفسه سینه، دکلته، دست ها، علائم کشش و مناطق تجمع چربی موضعی استفاده می شود. مزوتراپی معمولاً به یک سری از جلسات درمانی بین 3 تا 15 نیاز دارد که در فواصل دو هفته ای انجام می شود. اینکه مزوتراپی دقیقاً چگونه چربی را کاهش می دهد نامشخص است و تحقیقات بیشتری با استفاده از آزمایشات بالینی کنترل شده برای تأیید مکانیسم عمل، کارایی و ایمنی این تکنیک مورد نیاز است. ادعای مزایای تزریق پوستی هیالورونیک اسید، آنتی اکسیدان ها، دی متیل آمینو اتانول، پپتید پروکلاژن، سیلیکون، مواد معدنی، کوآنزیم ها، اسیدهای آمینه و مولتی ویتامین ها شامل بهبود خاصیت ارتجاعی، سنتز کلاژن، درخشندگی، گردش خون، هموستاز، لایه برداری میکرو پوست، آبرسانی و نرمی پوست وجود دارد عوارض مزوتراپیاز آنجایی که مزوتراپی مستقیماً در ناحیه مورد نظر انجام می شود، اعتقاد بر این است که عوارض جانبی محدود یا کاهش می یابد. عوارض جانبی گزارش شده مزوتراپی عبارتند از:
در حال حاضر، مشخص نیست که پس از خروج سلولهای چربی از ناحیه مورد نظر چه اتفاقی برای سلولهای چربی میافتد و مواد مختلف تزریق شده ممکن است چه تأثیری بر اندامها و بافتهای بدن داشته باشند. تحقیقات بیشتری در مورد ایمنی این تکنیک مورد نیاز است. مزوتراپی یک درمان امیدوارکننده برای از بین بردن چربی های ناخواسته و کانتورینگ بدن است. با این حال، ایمنی و اثربخشی آن هنوز اثبات نشده است. بسیاری از مطالعاتی که انجام شده است مزوتراپی را برای درد - نه برای درمان زیبایی - بررسی کرده اند. مزوتراپی به عنوان یک روش توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تایید نشده است، اما بسیاری از مواد مورد استفاده در درمان دارای تاییدیه FDA برای درمان سایر شرایط هستند. تا زمانی که ترکیبات دارای تاییدیه FDA باشند، می توان از آنها برای مزوتراپی استفاده کرد. این یک استفاده بدون برچسب از مواد تشکیل دهنده تایید شده در نظر گرفته می شود. پزشکان از هیچ فرمول استانداردی برای مزوتراپی استفاده نمی کنند. این بدان معناست که ممکن است یک پزشک درمان کاملاً متفاوتی نسبت به پزشک دیگر داشته باشد. اگر می خواهید مزوتراپی را امتحان کنید، به یک پزشک دارای مجوز که تجربه زیادی در این روش دارد مراجعه کنید. این به کاهش عوارض جانبی کمک می کند. مزوتراپی علاوه بر درمان چین و چروک و از بین بردن چربی های ناخواسته، برای درمان ریزش موی ناشی از آلوپسی نیز استفاده می شود. این درمان عصاره های طبیعی گیاهی، ویتامین ها یا داروهایی مانند فیناستراید و ماینوکسیدیل را به سر تزریق می کند. افرادی که مزوتراپی برای ریزش مو انجام می دهند ادعا می کنند:
آموزش مزوتراپی یک دوره مجازی کاملا کاربردی شامل چندین ساعت فیلم آموزشی می باشد که به صورت آنلاین در اختیار علاقمندان قرار می گیرد. این دوره در سطح پزشکان عمومی و متخصص تهیه شده است. استفاده از این مهارت برای غیر پزشکان مسئولیت آفرین می باشد. لذا به علاقمندان غیر پزشک مثل پیراپزشکان که قدرت درک مطالب را دارند توصیه می شود، در صورت فراگیری این مهارت در مطب یا کلینیک زیر نظر پزشک زیبایی و به عنوان دستیار از آن استفاده کنند. مزوتراپی یکی از شیوه های جدید است که روز به روز در زیبایی و تناسب اندام جایگاه بالاتری را طی می کند. در این روش مقدار دوز بسیار کم دارو به دفعات زیاد در لایه درم پوست تزریق می شود. هدف از تزریق جوانسازی پوست، درمان لک و درمان ریزش مو می باشد. اخیرا در درمان سلولیت یا چاقی موضعی نیز به عنوان یک روش مکمل مورد استفاده قرار می گیرد. تکنیک تزریق مزوتراپی بسیار آسان است اما اساسی ترین مسئله در مزوتراپی شناخت داروها و کوکتل های مزوتراپی و اندیکاسیون های انجام آن است. برای روش تهیه باید نکات بسیار ظریفی رعایت شود که بسیار از همکاران محترم از آن بی اطلاع هستند در نتیجه علیرغم صرف زمان زیادی که برای انجام این پروسه انجام می شود و بیمار درد و هزینه زیادی را متحمل می شود، نتیجه مناسب و قانع کننده ای دریافت نمی کند. بعد از مزوتراپی از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟دستورالعمل های بعد از درمان
منبع: https://doctorbidaki.ir/
:: برچسبها: عوارض مزوتراپی , بعد از مزوتراپی از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟ , تکنیکهای مزوتراپی , مزوتراپی در درمان اختلالات مو , مزوتراپی در تناسب اندام , مزوتراپی جوانسازی صورت (مزولیفت و مزوگلو) , دکتر بیدکی , :: بازدید از این مطلب : 535 |
|
آرشیو مطالب آخرین مطالب پیوند های روزانه مطالب تصادفی مطالب پربازدید چت باکس
تبادل لینک هوشمند پشتیبانی LoxBlog.Com
|